Sentimentalist sözü fransız dilindən (sentimentaliste) gəlmişdir və əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və daha geniş mənada, sentimentalist sentimentalizm ədəbi-fəlsəfi cərəyanının nümayəndəsi, bu cərəyanın prinsiplərinə sadiq olan şəxs deməkdir. Bu mənada sentimentalist, əsərlərində duyğulara, xüsusilə də melankoliya, həsrət, nostalji kimi hisslərə üstünlük verən, insan münasibətlərini, təbiəti və həyatı ideallaşdıran, təsvirlərində həssaslığı və duyğusal təsiri ön plana çəkən yazıçı, şair, bəstəkar və ya rəssam ola bilər. Sentimentalist əsərlərində tez-tez təbiət mənzərələri, kənd həyatı, sadə insanların həyatı, uşaqlar və ailə mövzuları əsas yer tutur.
İkinci mənada isə, sentimentalist şəxs üçün həddindən artıq duyğusal, həssas və həyəcanlı, bəzən də süni şəkildə duyğusal görünməyə çalışan deməkdir. Bu mənada sentimentalist sözü bir az mənfi konnotasiya daşıyır və həmin şəxsin həddindən artıq duyğusallığının sürəkliliyi və ya səmimiliyinin şübhə altına alınması səbəbindən işlədilir. Belə bir şəxs duyğularını həddən artıq açıq şəkildə ifadə edə, asanlıqla həyəcanlana və ya ağlaya bilər. Məsələn, "O çox sentimentalist bir insandır, hər kiçik hadisə onu ağladır" cümləsində sentimentalist sözü ikinci mənada işlənilib.
Qısaca, sentimentalist sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Əgər ədəbi bir mətnlərdə işlədilirsə, birinci mənada - sentimentalizm cərəyanının nümayəndəsi mənasında; adi danışıq dilində isə, ikinci mənada - həddən artıq duyğusal şəxs mənasında başa düşülür. Hər iki halda da sözün əsasında güclü duyğu və həssaslıq anlayışları yatır.