Senzúra (latıncadan) termini geniş mənada ifadə azadlığının məhdudlaşdırılması, nəzarət edilməsi və ya tənzimlənməsi deməkdir. Bu, mətnlərin, əsərlərin, səs-küyün, görüntünün və ya digər informasiya növlərinin yayılmasını məhdudlaşdırmaq üçün həyata keçirilən bir prosesdir. Senzuraya aid edilən müdaxilələr məlumatın dəyişdirilməsini, silinməsini, yayılmasının qadağan edilməsini və ya müəyyən bir formatda təqdim edilməsini əhatə edə bilər.
Tarixən senzura əsasən dövlət tərəfindən tətbiq olunmuş, hakimiyyətin ideoloji, siyasi və ya dini baxışlarını qorumaq, ictimai qaydanı qorumaq və ya "əxlaqsız" hesab olunan məlumatların yayılmasının qarşısını almaq məqsədi daşıyırdı. Lakin, senzura özəl şirkətlər, təşkilatlar və hətta fərdlər tərəfindən də həyata keçirilə bilər. Məsələn, bir nəşriyyat ədəbi əsərin müəyyən hissələrini dəyişdirə bilər, bir televiziya kanalı verilişinin bir hissəsini kəsə bilər və ya bir sosial media platforması müəyyən bir istifadəçinin məzmununu silə bilər.
Müasir dövrdə senzura daha mürəkkəb bir fenomendir. Onun tətbiq edilməsinin səbəbləri müxtəlifdir və bunlara milli təhlükəsizlik, uşaqların mühafizəsi, dini və ya etnik qruplar arası qarşıdurmanın qarşısının alınması, şəxsi həyatın müdafiəsi və s. daxildir. Lakin, senzura ifadə azadlığına ciddi təhdid kimi də qəbul edilir və bunun hüquqi və etik tərəfləri daima müzakirə mövzusudur. Senzuraya qarşı mübarizə ifadə azadlığı və məlumat əldə etmək hüququ üçün mübarizənin vacib bir hissəsidir.
Lüğətdəki "mətbüata nəzarət edən dövlət idarəsi" və "çapa veriləcək, teatrda tamaşaya qoyulacaq əsərlərin və ya hər hansı bir materialın həmin idarə tərəfindən yoxlanılması" ifadələri senzurun ənənəvi və birbaşa tətbiqini əks etdirir. Lakin, yuxarıda qeyd olunduğu kimi, senzura daha geniş bir anlayışdır və müxtəlif formalarda və kontekstlərdə özünü göstərə bilər.