Sərxoş (fars. سَرخُوش - sarxuš ) sifəti. Əsas mənası "içki içmiş, spirtli içkinin təsirindən huşunu itirmiş" deməkdir. Lakin məcazi mənada da işlənir. Farsca "sarx" (sarı) və "xuş" (xoş) sözlərindən əmələ gəlmişdir. Əvvəllər "xoş rəngli", "qırmızı yanaqlı" kimi mənalarda da istifadə olunsa da, indi əsasən spirtli içkinin təsiri altında olan şəxs üçün işlədilir. Bu təsir, həm fiziki (sallanma, koordinasiya pozğunluğu, nitq pozğunluğu), həm də psixi (emosional dalğalanmalar, qıcıqlanma, huş itkisi) əlamətləri ilə özünü göstərir.
Sərxoşluq dərəcəsi müxtəlif ola bilər. Yüngül sərxoşluqda insanın davranışında müəyyən dəyişikliklər müşahidə olunsa da, tam şüurunu itirmir. Orta dərəcəli sərxoşluqda koordinasiya qabiliyyəti, nitq və düşüncə prosesləri ciddi şəkildə pozulur. Ağır sərxoşluq isə huş itkisinə, hətta komaya səbəb ola bilər.
Cümlədə nümunələr:
* "Sərxoş adam" - Spirtli içki qəbul etmiş və onun təsirindən huşunu itirən, davranışlarında dəyişiklik olan adam.
* "Yusif sərxoş halda, o tərəfə-bu tərəfə yırğalana-yırğalana gəlib çıxdı" - Bu cümlədə "sərxoş" sözü Yusifin spirtli içki qəbul etdiyini və bunun nəticəsində hərəkətlərinin koordinasiyasının pozulduğunu göstərir. "Yırğalana-yırğalana" sözü sərxoşluğun fiziki təsirini vurğulayır.
* "Məclis sərxoş bir şənlikə çevrildi" - Bu cümlədə "sərxoş" sözü məcazi mənada işlənmişdir və məclisdə iştirakçıların əksəriyyətinin spirtli içki qəbul etdiyini, nəticədə əhval-ruhiyyələrinin dəyişdiyini bildirir.
Sərxoşluq həm də bir sıra sosial və sağlamlıq problemlərinə səbəb ola biləcək ciddi bir məsələdir.