Səs-küylü sifəti, əsasən, çoxlu səsin, gurultunun və ya qarışıq səslərin olması ilə xarakterizə olunan bir vəziyyəti və ya yeri ifadə edir. Lüğətlərdəki "çox səs olan, gurultulu, gurultusu çox olan" tərifləri onun əsas mənasını əks etdirir, lakin mənanın tam dərinliyini və çalarlarını əhatə etmir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "səs" və "küylü" komponentlərinin birləşməsindən əmələ gəldiyini görərik. "Səs" özünün geniş mənasında - eşidilən hər hansı bir səs dalğasını ifadə edərkən, "küylü" isə bu səslərin qarışıq, düzensiz və ya xoşagəlməz olması, yəni fərqli səslərin bir-birinə qarışaraq güclü bir səs fonu yaratması deməkdir. Beləliklə, "səs-küylü" sözü sadəcə "səsli" olmaqdan daha çox, səslərin miqdarının və xarakterinin insanı narahat edə biləcək səviyyədə olduğunu ifadə edir.
Misal olaraq verilən "səs-küylü bazar", "səs-küylü yer" və "səs-küylü məclis" ifadələrində "səs-küylü" sifəti müxtəlif kontekstlərdə işlənir. Bazarın səs-küyü insan səsləri, ticarət əşyalarının səsi, heyvanların səsləri kimi müxtəlif səslərin qarışığından ibarətdir. Səs-küylü bir yer isə, ümumilikdə, ətrafdakı səslərin həddən artıq olması ilə seçilir. Səs-küylü məclisdə isə insan səsləri, musiqi, gülüş və digər səslər üst-üstə düşərək ətrafda şən və canlı bir atmosfer yaradır. Burada "səs-küylü" sözü mənfi məna daşımamalı, əksinə müsbət, hətta coşğun bir atmosfiri ifadə edə bilər.
Yekun olaraq, "səs-küylü" sözü həm müsbət, həm də mənfi konnoatasiyalarla işlənə bilən çoxcəhətli bir sifətdir. Onun əsas mənası çoxlu və qarışıq səslərin olması olsa da, kontekstdən asılı olaraq mənası dəyişə bilər. Məsələn, "səs-küylü bir parti" və "səs-küylü bir mübahisə" ifadələrində "səs-küylü" sözünün mənaları bir-birindən tamamilə fərqlənir.