Sitəmkar sözü fars mənşəlidir (sitəm + kar). Əsasən klassik ədəbiyyatımızda işlənmiş bu söz, sadəcə "zülm edən", "əziyyət verən" və "incidən" mənalarını ifadə etməkdən daha geniş bir kontekstdə anlaşılmalıdır. Zülmkar sözü ilə sinonim olsa da, sitəmkar daha çox zülmün, əziyyətin və incimənin davamlı və ya sistemli olmasını, zülm edənin bu hərəkətlərini bilərəkdən və qəsdən həyata keçirməsini vurğulayır.
Belə ki, sitəmkar sadəcə bir dəfəlik zülm edən şəxs deyil, əksinə, zülmü həyat tərzi kimi qəbul etmiş, sistematik şəkildə başqalarına əziyyət verən və onları incidən kimsədir. Zülmkar daha geniş bir məna daşıyaraq tək bir hadisədə də zülm edəni təsvir edə bilsə də, sitəmkar daha çox davamlı, təkrarlanan və qəsdən törədilən əziyyət və zülmü ifadə edir. Bu baxımdan, sitəmkar sözü daha güclü bir emosional yük daşıyır və zülm edənin xarakterini, davranışlarını və niyyətlərini daha dəqiq təsvir edir.
Misal üçün, "Badi-səba, söylə ol sitəmkara; Ölürəm, eyləsin dərdimə çara!" misrasında şairin müraciət etdiyi "sitəmkar" sadəcə bir hadisədə zülm etməmiş, əksinə, şairin əzab və əziyyətinə səbəb olmuş və bu əziyyəti davam etdirən kimsədir. Bu misal, sitəmkar sözünün tək bir hərəkətdən daha çox davamlı və sistemli zülmü ifadə etdiyini göstərir.
Müasir Azərbaycan dilində sitəmkar sözü nadir hallarda işlənsə də, klassik ədəbiyyatda və tarixi mətnlərdə tez-tez rast gəlinir. Onun mənasını düzgün anlamaq üçün sözün işləndiyi kontekstin və tarixi dövrün xüsusiyyətlərinin nəzərə alınması vacibdir.