Səba Yeli: İs. [ər. səbā + az. yel] Şairlər tərəfindən poetik üslubda işlənən, səhər tezdən əsən, yumşaq, xoş və xəfif külək; meh. Ərəb dilindəki "səba" (صباح) sözü "səhər" mənasını verir və bu, "səba yeli"nin etimologiyasını açıqlayır. Beləliklə, "səba yeli" ifadəsi "səhər yeli" sinonimidir, lakin poetik mənada daha çox işlənir və adi "səhər yeli" ifadəsindən daha çox estetik yüklənmə daşıyır. "Yel" sözü ilə birləşərək, səhər sərinliyini, təravətini və həlimliyini vurğulayır. Bu ifadə, əsasən romantizm, təbiət təsvirləri və lirik əsərlərdə istirahət, dinclik və yeni başlanğıc hissi yaratmaq üçün istifadə olunur.
Sinonimlər: Səhər yeli, meh, xəfif külək, sərin külək. Ancaq bu sinonimlərin hamısı "səba yeli"nin poetik təsirini və xüsusi incəliyini tam əks etdirmir. "Səba yeli" daha çox bir metafora kimi, müəyyən bir əhval-ruhiyyəni və ya atmosferi ifadə etmək üçün işlənə bilər.
Misallar:
- Səba yeli saçlarını oxşayırdı, üzünə sərinlik gətirirdi.
- Səba yeli ilə birlikdə yeni ümidlər gəldi.
- Səhər tezdən əsən səba yeli, qurumuş torpağı canlandırdı.
- M.V.Vidadi şeirində olduğu kimi, "səba, əhvalımı bir-bir; Varıb ol yarə ərz eylə" misrasında "səba yeli" əhvalın, xəbərin çatdırıcısı kimi simvolik mənada işlənmişdir.
Qeyd: "Səba yeli" ifadəsi ədəbi dilin ayrılmaz hissəsidir və gündəlik danışıqda nadir hallarda istifadə olunur. Onun əsasən şeir və bədii əsərlərdə işlənməsi, ifadənin poetik və estetik yükünü daha da önə çıxarır.