Soyuq (sıfat): Temperaturunun ətraf mühitin orta temperaturundan xeyli aşağı olması ilə xarakterizə olunan bir hal və ya keyfiyyət. Bu, həm fiziki bir fenomen, həm də subyektiv bir hissiyyat olaraq təsvir edilə bilər. Fiziki olaraq, soyuq, istilik enerjisinin azlığı və ya olmaması ilə müəyyən edilir və termometr vasitəsilə ölçülə bilər. Subyektiv olaraq isə, soyuq, insan dərisindəki termoreseptorların aktivləşməsi ilə yaradılan, soyuqluq hissi kimi qəbul edilir. Bu hissiyyat fərdi fərqlərə, uyğunlaşma səviyyəsinə və digər amillərə görə dəyişə bilər.
Soyuq sözü, əsasən, aşağı temperaturlu hava, su və ya digər maddələr üçün istifadə olunur. Məsələn: "Soyuq külək əsirdi", "Soyuq su içdi", "Soyuq qış gəldi". Ancaq məcazi mənada da istifadə edilə bilər. Məsələn, "Soyuq münasibət", "Soyuq rəftar" ifadələrində soyuq sözü, hərarətsizlik, laqeydlik, qeyri-şəfqət kimi mənfi emosional və davranış xüsusiyyətlərini bildirir. Bu mənada, soyuq sözü, temperaturdan daha çox, duyğulara və insan münasibətlərinə istinad edir.
Soyuq sözünün etimologiyasına nəzər salsaq, türk dillərindəki *soğuk* sözündən törədiyini görərik. Bu kök, "hərarətsiz olmaq", "istilik itirmək" mənalarını əks etdirir. Əks sözü isə, "isti"dir. Soyuq sözünün sintaksisdə istifadəsi olduqca genişdir: isimlə ("soyuq su", "soyuq hava"), fel əvəzləyiciləri ilə ("soyuq ol", "çox soyuqdur"), zərf kimi ("soyuq əsdi") və bir çox başqa hallarda istifadə oluna bilir.
Qısacası, "soyuq" sözü, fiziki temperaturun aşağılığını ifadə etməklə yanaşı, məcazi mənada da insan münasibətlərində, hisslərdə və davranışlarda soyuqluq, laqeydlik və qeyri-şəfqət kimi anlamlar daşıyır. Kontekstə görə, həm konkret, həm də mücərrəd mənalarda istifadə olunan zəngin bir leksik vahiddir.