Söhbətçi sifəti, əsasən, söhbət etməyi sevən və bu sahədə bacarıqlı olan şəxsləri ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izah, sözün əhatə etdiyi bütün mənaları tam əks etdirmir. Daha geniş izah verərkən, söhbətçiliyin müxtəlif aspektlərinə toxunmaq lazımdır.
Söhbətçi, sadəcə söhbəti sevən deyil, həm də söhbəti maraqlı, mənalı və məhsuldar edə bilən bir şəxsiyyəti təsvir edir. O, yaxşı dinləməyi bacarır, müsahibini maraqlandıran mövzularda danışa bilir, fikir mübadiləsinə açıqdır və söhbəti canlandıran suallar verə bilir. Söhbətçiliyin dərəcəsi fərqli ola bilər: bəziləri sakit və nəzakətli söhbətləri üstün tutur, bəziləri isə daha canlı və həyəcanlı söhbətlərə meylli olur. Bu meyl, şəxsiyyətin xarakterindən, təhsil səviyyəsindən və həyat təcrübəsindən asılıdır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, “söhbət” farsca köklüdür və “danışıq”, “söhbət” mənalarını verir. "-çi" isə Azərbaycan türkcəsində iş və ya keyfiyyət bildirən şəkilçidir. Beləliklə, "söhbətçi" sözü "söhbət edən", "söhbətə meyilli" mənasını ifadə edir. Lakin sadəcə “söhbət edən” demək kifayət deyil; söhbətçi bir şəxs söhbəti keyfiyyətcə yüksək səviyyədə aparır.
Cümlə içərisində istifadəsi: "O, çox söhbətçi bir insandı, onunla saatlarla söhbət etmək olar." burada söhbətçiliyin müsbət cəhəti vurğulanır. Lakin bəzi hallarda “söhbətçi” sözü mənfi kontekstdə də işlənə bilər: "Çox söhbətçi olduğu üçün toplantını uzatdı." burada həddindən artıq söhbətçilik mənfi nəticəyə səbəb olur. Dolayısıyla, sözün kontekstdən asılı olaraq müsbət və ya mənfi məna daşıya biləcəyini nəzərə almaq lazımdır.
Qeyd edilən nümunə cümləsində ("Məşədi Səttar bir söhbətcil arif adam idi") söhbətçilik, ariflik kimi müsbət xüsusiyyətlə yanaşı qeyd edilir. Bu, söhbətin mənalı və zəngin olduğunu göstərir.