Söykənmə (Söykənmək felindən törəmiş isim) – bir şeyə, bir kəsə etibar etmək, arxalanmaq, güvənmək mənasını ifadə edən bir sözdür. Həm maddi, həm də mənəvi dayaq nöqtəsini bildirir. Maddi mənada bir cismin digərinə dayanması, söykənməsi kimi başa düşülə bilər (məs., evin divarının söykənməsi). Ancaq daha geniş yayılmış və əhəmiyyətli mənası mənəvi söykənmə, etimad, arxalanmadır. Bu mənada söykənmə, bir insanın, qurumun və ya ideyanın güvən və dəstək mənbəyi olmasını ifadə edir. Həm də əsas, dayağı, əsasını ifadə edə bilər.
Mənşəyi: Söz kökü “söy-”, “söykə-” fel kökünə dayanır və qədim türk dillərində də izlərinə rast gəlmək mümkündür. Bu kök "dayamaq", "etibar etmək" mənalarını ehtiva edir. “Söykənmək” feli “bir yerə, bir şeyə dayanmaq, arxalanmaq” mənasında işlənir. Bu felin isim halına gələrək söykənmə sözü yaranmışdır.
Müxtəlif cümlələrdə işlənməsi:
- Onun həyatda yeganə söykənməsi ailəsi idi. (Mənəvi dayaq, etibar mənasında)
- Körpünün söykənməsi möhkəm olmalıdır. (Maddi dayaq, bina mənasında)
- Onun bütün ümidləri bu söykənməyə bağlı idi. (Etimad, güvən mənasında)
- Əsərin əsas söykənməsi tarixi faktlar idi. (Əsas, dayaq, fundament mənasında)
- Qərar onun düşüncəsinin əsas söykənməsi üzərində qurulmuşdu. (Əsas, dayaq, fundament mənasında)
Sinonimləri: Dayaq, arxalanma, etimad, güvən, əsas, fundament.
Antonimləri: (Tam antonimi yoxdur, ancaq məna əksliyini ifadə edən sözlər): Tərk etmə, imtina, etibarsızlıq, qeyri-müəyyənlik.