Sözləşmə (sözləşmək felindən törəmiş isim) - Qarşılıqlı razılaşma, anlaşma, müqavilə, sərbəst iradə əsasında tərəflər arasında bağlanan razılaşma nəticəsində əmələ gələn hüquqi və ya qeyri-hüquqi münasibətlər məcmusudur. Bu, sadəcə dil ilə ifadə olunan, yazılı və ya şifahi şəkildə bəyan edilən bir razılaşma deyil, həm də tərəflərin həmin razılaşmanın icrasına yönəlmiş əməli fəaliyyətini özündə əks etdirir. Sözləşmə müxtəlif formalarda ola bilər: rəsmi (məsələn, müqavilə, kontrakt), qeyri-rəsmi (məsələn, şifahi razılaşma), yazılı və şifahi.
Mənşəyi: Söz "sözləşmək" feli vasitəsilə meydana gəlmişdir. "Söz" kökü türk dillərinə ortaqdır və "söz", "nitq", "ifadə" mənalarını ehtiva edir. "-ləşmək" əlavəsi isə bir prosesi, bir halın yaranmasını bildirir. Beləliklə, "sözləşmə" sözünün əsl mənası "söz vasitəsilə bir halın yaranması", yəni qarşılıqlı razılaşma, anlaşma deməkdir.
Fərqli cümlələrdə işlənməsi: Sözləşmənin işlənmə üsulları onun məzmunundan asılı olaraq dəyişir.
Nümunələr:
- Tərəflər arasında sözləşmə bağlandı.
- Sözləşmənin şərtləri dəqiq müəyyən edilməlidir.
- Bu sözləşmə hüquqi qüvvəyə malikdir.
- Şifahi sözləşmə də hüquqi əhəmiyyət kəsb edə bilər (bəzi hallarda sübut edilməsi çətin olsa da).
- Onların arasındakı sözləşmə pozuldu.
- Yeni sözləşmənin əsas şərtləri müzakirə olunur.
Əlavələr: Sözləşmənin sinonimləri arasında "razılaşma", "anlaşma", "müqavilə", "kontrakt" kimi sözlər göstərilə bilər, lakin bunların hər biri özünəməxsus nüansları əks etdirir. Məsələn, "müqavilə" və "kontrakt" daha çox rəsmi, yazılı sənədləri ifadə edir. "Sözləşmə" isə daha geniş məna daşıyır və həm yazılı, həm də şifahi razılaşmaları əhatə edə bilər. Sözləşmənin əsas xüsusiyyəti tərəflərin sərbəst iradəsinə əsaslanmasıdır.