Sübutsuzluq (is.) – Heç bir dəlil, sübut və ya əsasın olmaması; bir iddianın, fərziyyənin və ya hadisənin doğruluğunu təsdiq edən hər hansı bir faktın, məlumatın mövcud olmaması. Bu, sadəcə olaraq “dəlil olmaması” anlamından daha geniş bir məfhumdur və sübutun axtarılmasının mümkünlüyünü, axtarılmasına baxmayaraq tapılmamasını, yaxud da sübutun əldə edilməsinin texniki olaraq mümkün olmamasını əhatə edir.
Etimologiya: Söz, "sübut" kökünə "-suzluq" əlavəsindən əmələ gəlmişdir. "Sübut" ərəb mənşəli bir sözdür və "dəlil, əsas, göstərici" mənalarını verir. "-suzluq" isə mənfi məna ifadə edən Azərbaycan türkcəsinin morfoloji elementidir və "olmamaq, əskiklik" mənalarını bildirir. Beləliklə, "sübutsuzluq" sözü əslində "dəlilsiz olmaq halı" və ya "dəlil əskikliyi" mənasını ifadə edir.
İstifadə nümunələri:
1. Onun ittihamlarına qarşı sübutsuzluq üzündən bəraət aldı. (Burada sübutun olmaması nəticəsində bəraət qazanılması vurğulanır.)
2. Hadisənin səbəbləri ilə bağlı sübutsuzluq hökm sürür. (Burada hadisənin səbəbinin müəyyən edilməməsi, araşdırmanın nəticəsiz qalması ifadə olunur.)
3. Şübhəli şəxsin günahkarlığının sübutsuzluğu açıq-aşkar idi. (Burada şübhəli şəxsin günahkarlığını sübut edən dəlillərin olmaması aydın şəkildə göstərilir.)
4. Elm hələ də bəzi kainat hadisələri ilə bağlı sübutsuzluqla üzləşir. (Burada elmin hələ də bəzi məsələlərdə qəti bir cavaba sahib olmaması və bu sahədə daha çox tədqiqat aparılmasının vacibliyi ifadə olunur.)
5. İddianın sübutsuzluğu onu etibarsız edir. (Burada sübutun olmaması nəticəsində iddianın etibarlılığının itirilməsi qeyd olunur.)
Sinonimlər: Dəlilsizlik, əsassızlıq, əsaslılıqdan məhrumluq.
Antonimlər: Sübutluq, əsassızlıq.