Süslü sifəti, əşya və ya hadisələrin bəzəkli, zinətli, gözəl və cəlbedici görünüşünü ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izahından daha geniş mənada, "süslü" sözü həm maddi, həm də mənəvi gözəlliyi, zənginliyi və şərəfliliyi ifadə edə bilər. Maddi mənada, süslü sözü naxışlı, qiymətli daşlarla bəzədilmiş, rəngarəng, incə işləməli geyimlər, əşyalar, binalar üçün işlədilir. Məsələn, "süslü paltar", "süslü bina", "süslü qablar" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir.
Mənəvi mənada isə, "süslü" sözü zəngin bədii üslub, söz sənətinin incəliyi və ifadənin gözəlliyi üçün işlənir. Məsələn, "süslü dildə yazılmış şeir", "süslü nitq", "süslü təsvir" kimi ifadələr bunu göstərir. Bu mənada, süslü sözü, həddən artıq bəzəkli və süni olmaması vacibdir. Çünki, həddini aşan bəzək, əsl gözəlliyi kölgədə qoyaraq, əksinə, qıcıqlandırıcı təsir bağışlaya bilər.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "süs" felindən törəmişdir. "Süs" bəzəmək, zinət vermək mənasını verir. Beləliklə, "süslü" sözü, "süs" felinin sifət formasını təşkil edir və həmin felin mənasını sifət şəklində ifadə edir. Xacə Nizaminin misalında olduğu kimi, "süslü bir aləm" ifadəsi, parlaq, gözəl, cəlbedici və bəzəkli bir mənzərəni təsvir edir. Bu ifadədə, "süslü" sözü, aləmin bütövlükdə gözəlliyini, parlaqlığını və cəlbediciliyini vurgular.