Şanə sözü fars dilindən keçmiş bir söz olub, əsasən klassik ədəbiyyatımızda işlənmişdir. Müasir Azərbaycan dilində istifadəsi olduqca məhduddur və əksər hallarda daha çox poetik ifadələr içərisində rast gəlinir. Lüğətlərdə "daraq" kimi tərcümə olunsa da, bu tərcümə tam mənanı əks etdirmir. Çünki "şanə" sadəcə bir daraq deyil, xüsusilə də saçı bəzəmək üçün istifadə olunan, bəzən də qiymətli materiallardan hazırlanmış, zərif və gözəl bir darağı ifadə edir. Beləliklə, "şanə" sözü "daraq" sözündən daha geniş məna daşıyır və estetik bir elementə malikdir.
Misal üçün, verilən şeir parçasında ("Xumar-xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalətək qızarmaq üz qaydasıdır; Pərişanlıq zülfün öz qaydasıdır; Nə badi-səbadan, nə şanədən") "şanə"nin sadəcə "daraq" kimi deyil, gözəllik və zəriflik simvolu kimi işləndiyini görürük. Burada şanə, gözəl qadının görünüşünün tərkib hissəsi kimi təqdim edilir, sadəcə saç düzəltmək üçün bir vasitə deyil. Şair, qadının gözəlliyini təsvir edərkən, əşyaların sadəcə funksional funksiyalarını deyil, onların estetik əhəmiyyətini də ön plana çəkir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "şanə" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq müəyyən dərəcədə dəyişə bilər. Məsələn, poetik bir mətn içərisində "şanə" sözü, qadının gözəlliyinin bir simvolu, zərifliyin və incəliyin ifadəsi kimi işlənə bilər. Proza ədəbiyyatında isə daha sadə, "daraq" mənasında istifadə oluna bilər, lakin hətta prozada da istifadəsində zəriflik hissi üstünlük təşkil edir.
Ümumi olaraq, "şanə" sözü fars mənşəli bir söz olub, klassik Azərbaycan ədəbiyyatında "daraq" mənasında işlənsə də, əsasən zərif, gözəl və bəzən də qiymətli bir darağı ifadə edir və sadəcə bir alət deyil, estetik bir element kimi qəbul olunmalıdır. Sözün istifadəsi, əsasən kontekstdən asılıdır və müasir Azərbaycan dilində istifadəsi olduqca məhduddur.