Şatir sözü Azərbaycan dilində əsasən sifət və zərf kimi işlənən, köhnə farsca mənşəli bir sözdür. Lüğətlərdə "şən, şux" kimi tərcümə olunsa da, bu tərcümə tam mənasını əks etdirmir. Çünki "şatir" sadəcə şənlik və şuxluqdan daha çox, həmin keyfiyyətlərin hərəkətli, canlı və ifadəli bir tərzdə ortaya çıxmasını ifadə edir. Şatir insan həm şən, həm də bir az da oynaq, əl-qol hərəkətləri ilə öz əhvali-ruhiyyəsini aşkar edən, təəssüratını canlı şəkildə ətrafa yaymağa meylli bir insandır.
"Şatir" sözünün "şən" və "şux"dan fərqi, onun daha çox dinamik və hərəkətli bir keyfiyyəti vurğulamasıdır. "Şən" daha çox daxili bir sevinc vəziyyətini, "şux" isə cazibədar bir şənliyi bildirir. "Şatir" isə bu iki hissin birləşməsi ilə yanaşı, həmin hisslərin fiziki ifadələrlə, mimika və jestlərlə birlikdə ətrafa yayılmasını əks etdirir. Məsələn, şatir bir uşaq sadəcə gülümsəmir, ətrafındakıları əyləndirmək üçün əl-qol hərəkətləri edir, söylədiklərini ifadəli şəkildə səsləndirir.
Verilən nümunə cümləsində ("[Əhməd] yenə nəşəsini toplamış, şən və şatir görünməyə alışmış olan siması sevinclər içərisində qalmışdı") "şatir" sözü "şən" sözünü tamamlayır və Əhmədin sevincini ifadə edən hərəkətlərini, mimikalarını və jestlərini vurğulayır. Yəni Əhməd sadəcə şən deyil, həm də bu şənliyini açıq şəkildə, hərəkətləri ilə ifadə edən, şatir biridir.
Başqa nümunələr: "O, şatir addımlarla səhnəyə çıxdı." burada şatir addımlar oynaq, enerjili addımları ifadə edir. "Şatir qız, əlindəki çiçəkləri yelləyərək, mahnı oxuyurdu." burada isə şatir, qızın oynaq və enerjili hərəkətlərini, ifadəli mahnı oxumasını vurğulayır. Beləliklə, "şatir" sözü kontekstə görə şənliyin, şuxluğun fərqli tərəflərini ifadə edərək cümləyə daha canlılıq qatır.