Şəkərçörəyi (is. ): Şəkər, yağ, un və digər əlavə komponentlərdən (məsələn, yumurta, süd, quru meyvələr, ədviyyatlar) istifadə edilərək bişirilən, şirin dadı ilə səciyyələnən müxtəlif formalarda və ölçülərdə hazırlana bilən xəmir məmulatıdır. Adından da göründüyü kimi, əsas tərkib hissələri arasında şəkərin və yağın üstünlük təşkil etməsi onun dad və toxumasını müəyyən edir. Şəkərçörəkləri müxtəlif növlərə bölünə bilər: bəziləri xəmirin növünə (məsələn, xəmirin mayalı və ya mayasız olmasına) görə, bəziləri isə formalarına və əlavə edilən komponentlərə görə fərqlənir (məsələn, badamlı şəkərçörəyi, qozlu şəkərçörəyi, şokoladlı şəkərçörəyi). Bu məmulat adətən çay süfrələrində, bayramlarda və şənliklərdə təqdim edilir.
Etimologiya: Söz, "şəkər" və "çörək" sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. "Şəkər" fars mənşəli olub, şirinliyi ifadə edir. "Çörək" isə türk mənşəli olub, bişirilmiş xəmir məmulatını bildirir. Beləliklə, "şəkərçörəyi" sözü həm mənasını, həm də tərkibini əks etdirir - şirin bişirilmiş xəmir məmulatı.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
• Xonçada müxtəlif şirniyyatlar var idi: şəkərçörəyi, paxlava, halva.
• Ana bala üçün dadlı şəkərçörəyi bişirmişdi.
• Bayram süfrəsinin bəzəyi olan şəkərçörəkləri qonaqlar çox bəyəndilər.
• Qəhvənin yanında bir neçə şəkərçörəyi yedim.
• O, öz əli ilə bişirdiyi badamlı şəkərçörəyini dostlarına hədiyyə etdi.