Taraq-taraq: İzahlı lüğətlərdə "təkrarlanan, davamlı taqqıltı səsi" olaraq verilən "taraq-taraq" sözü, onomatopoetik bir ifadədir. Yəni, səsin özünü təsvir edən bir söz birləşməsidir. Sözün əsasını təşkil edən "taraq" sözü, əslində "tarazlıq", "düzgünlük" mənalarına malik olan kökdən törəmişdir. Lakin bu kontekstdə "taraq" sözü, hər hansı bir səsin ritmik, ardıcıl və təkrarlanan şəkildə gəlməsini ifadə edir. "Taraq-taraq" isə bu təkrarlanan səsi gücləndirərək, davamlılığını və bəzən də xoşagəlməz olmasını vurğulayır.
Sözün mənşəyi onomatopoetik olduğundan etimoloji baxımdan dərin araşdırmaya ehtiyac duyulmur. Ancaq "taraq" sözünün mənasının fonematik oxşarlıq üzərindən səs təsvirinə uyğunlaşdırıldığını fərz etmək olar. Başqa sözlə, ardıcıl, bir-birinə bənzər səslərin təkrarlanması "taraq" sözünün ritmik və ardıcıl xüsusiyyətləri ilə əlaqələndirilmişdir. Bu səbəbdən "taraq-taraq" sözü daha çox dəmirin dəmirə vurulması, çəkicin səsi, maşınların səsi, tez-tez təkrarlanan qapı döyülməsi kimi səslərin təsvirinə işlədilir.
Misal üçün, "Mədəniyyət evinin yeni binasında taraq-turuq səsindən qulaq çatlayırdı" cümləsində "taraq-taraq" sözünün yerinə "taraq-turuq" söz birləşməsi işlənmişdir. Bu da səsin daha qeyri-müəyyən, daha çox qarışıq və gürültülü olduğunu göstərir. "Taraq-taraq" daha səlis, nizami təkrarlanan səslər üçün, "taraq-turuq" isə daha qarışıq, nizamısız təkrarlanan səslər üçün istifadə oluna bilər. Digər nümunələr: "Uşaqlar dəmir yolu yanından keçərkən qatarın taraq-taraq səsini eşitdilər.", "Səhər tezdən quşların taraq-taraq oxumasından oyanmışdı." Bu cümlələrdə sözün müxtəlif kontekstlərdə necə işləndiyi göstərilir.
Nəticə olaraq, "taraq-taraq" sözü onomatopoetik bir ifadə olub, ritmik, təkrarlanan və davamlı səsləri təsvir etmək üçün istifadə olunur. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas mənası "ardıcıl, təkrarlanan taqqıltı səsi" olaraq qalır. "Taraq-turuq" kimi variantları isə səsin qarışıqlığını və nizamsızlığını vurğulayır.