Şüursuzluq: İs. 1. Dərrakəsizlik, fəhmsizlik, düşüncəsizlik, ağılsızlıq, qanacaqsızlıq kimi mənfi intellektual və ya emosional halları ifadə edən ümumi bir termindir. Bu, fərdin hərəkətlərinin və ya düşüncələrinin arxasında rasional bir əsasın olmamasının, yaxud da ətraf mühitə və özünə qarşı məsuliyyətsiz bir yanaşmanın göstəricisidir. Şüursuzluq həm insanın özünün daxili dünyası ilə bağlı ola bilər (məsələn, özünün və ətrafdakıların hisslərinə qarşı laqeydlik, nəticələri düşünmədən hərəkət etmə), həm də xarici amillərdən irəli gələ bilər (məsələn, sərxoşluq, ağır xəstəlik nəticəsində şüurun zəifləməsi).
Şüursuzluğun təzahür formaları müxtəlifdir. Bu, sadəcə olaraq düşüncəyə və ətrafa laqeydlikdən tutmuş, ciddi zərərverici hərəkətlərə qədər genişlənir. Məsələn, "Bu adamın hərəkətləri şüursuzluğundan irəli gəlir" cümləsində şüursuzluq, fərdin öz hərəkətlərinin nəticələrini düşünmədən, əxlaqi və ya sosial norma və qaydalara əməl etmədən hərəkət etməsi kimi izah edilə bilər.
Şüursuzluq termini, "şüur" sözünün antonimi olaraq da istifadə oluna bilsə də, yalnız mənfi kontekstdə işlənir. Yəni, şüursuzluq hər hansı bir şüur halının olmamasını deyil, mövcud şüurun qeyri-kafi və ya səhv işlədilməsini bildirir. Bu, bəzən "qəsdən şüursuzluq" kimi ifadə olunaraq, fərdin nəticələri bilərəkdən görməməzliyə vurması kimi təsvir edilə bilər. Lakin daha çox hallarda, şüursuzluq, fərdin qabiliyyətlərinin, təhsilinin və ya sosial təcrübəsinin çatışmazlığından irəli gələn bir hal kimi başa düşülür.
Etimoloji baxımdan "şüursuzluq" "şüur" (latın mənşəli "conscientia" dan) + "-suzluq" (mənfi məna bildirən şəkilçi) morfemlərindən əmələ gəlib.