Tasa sözü Azərbaycan dilində əsasən qəzəb və hirs mənalarında işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "qəzəb, hirs" kimi qısaca izah olunsa da, onun semantik spektrini daha geniş təhlil etmək mümkündür. Tasa, sadəcə qısamüddətli bir qəzəb və ya hirs deyil, daha çox daxili bir narahatlıq, əsəbilik və ya qəzəb hissinin uzunmüddətli və ya davamlı olaraq yaşanması halını ifadə edir. Bu hissiyat, xarici amillərdən qaynaqlana bilər, ancaq daha çox daxili bir gərginliyin, problemin və ya həll olunmamış məsələnin təzahürüdür.
Etimoloji baxımdan, "tasa" sözünün kökü və mənşəyi haqqında dəqiq məlumatlar məhduddur. Ancaq onun türk dillərindəki qohum sözləri ilə müqayisəli təhlil, onun köhnə türk dilindən gəldiyini və dərin köklərə malik olduğunu göstərir. Mümkündür ki, bu söz, daxili bir narahatlıq, ruh halının pozulması kimi hissləri ifadə edən köhnə bir leksik vahidin zamanla fonetik və semantik dəyişikliklərə məruz qalaraq indiki formasını almışdır.
Cümlə içərisində "tasa" sözünün işlənməsinə dair nümunələr aşağıdakılardır:
"Ürəyində böyük bir tasa vardı." (Bu cümlədə "tasa" sözü, dərin və davamlı bir narahatlığı ifadə edir.)
"O, atasının ölümündən sonra dərin tasaya düşdü." (Burada "tasa" sözü, kədər, məyusluq və üzüntü ilə birlikdə güclü bir daxili narahatlığı bildirir.)
"Onun qəzəbi, hirsdən daha çox bir tasa, daxili bir yanma idi." (Bu cümlədə "tasa", sadə hirsdən fərqli olaraq daha dərin, içdən gələn bir qəzəb hissi olduğunu vurğulayır.)
Qısacası, "tasa" sözü sadəcə "qəzəb" və ya "hirs" mənalarından daha geniş bir kontekstdə işlənir və daxili narahatlıq, əsəbilik, qəzəb, kədər və üzüntü kimi hissləri özündə əks etdirir. Onun təkcə qısa müddətli bir emosional vəziyyət deyil, daha çox uzunmüddətli və ya davamlı bir ruh halını ifadə etməsi də diqqət çəkəndir.