Terminologiya [lat. terminus və yun. logos – məfhum, təlim] sözü latın dilindən "terminus" (sərhəd, hədd, məhdudlaşdırıcı, anlayış) və qədim yunan dilindən "logos" (söz, fikir, elm, təlim) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Bu termin, elmi, texniki, bədii, sosial və digər sahələrdə işlənən ixtisaslaşdırılmış anlayış və terminlərin sistemli, qarşılıqlı əlaqəli və mənalı bir toplusunu ifadə edir. Başqa sözlə, terminologiya hər hansı bir sahənin özünəməxsus dilini – terminlər sistemini təşkil edir.
Terminologiya yalnız sözlərin sadə siyahısı deyil; o, sözlərin mənalarının dəqiq təriflərini, onların qarşılıqlı əlaqələrini və həmin sahəyə xas olan terminlərin işlənmə qaydalarını da əhatə edir. Bir sahənin terminologiyası onun inkişaf səviyyəsini və mürəkkəbliyini əks etdirir. Mürəkkəb və dinamik inkişaf edən sahələrdə terminologiya da daim dəyişir, yenilənir və zənginləşir. Məsələn, kompüter texnologiyaları sahəsində terminologiya sürətlə inkişaf edir və yeni terminlər daim yaranır.
Terminologiyanın düzgün istifadəsi hər hansı bir sahədə aydın və dəqiq ünsiyyət üçün çox vacibdir. Dəqiq terminlərdən istifadə olmadan, məlumatın düzgün çatdırılması çətin, bəzən isə qeyri-mümkün olur. Elmi məqalələrdə, texniki sənədlərdə, hüquqi aktlarda və digər ixtisaslaşdırılmış mətnlərdə terminologiyanın düzgün tətbiqi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Terminologiyanın qeyri-dəqiq istifadəsi anlaşılmazlığa və səhvlərə səbəb ola bilər.
Terminologiya eləcə də müəyyən bir sahədə ixtisaslaşmış mütəxəssislər arasında ünsiyyəti asanlaşdırır. Ortaq terminologiyaya sahib olan mütəxəssislər bir-birini daha asan başa düşür və müzakirələr daha effektiv olur. Terminologiya sahəvi lüğətlər, ensiklopediyalar və standartlaşdırma sənədləri vasitəsilə formalaşır və tənzimlənir. Müxtəlif sahələrin terminologiyası arasında bəzən üst-üstə düşmələr və sinonimliklər müşahidə edilə bilər.