Təqsirsizlik (ərəb. təqsir + -sizlik) - bir şəxsin hər hansı bir cinayət, qanun pozuntusu və ya mənəvi qüsurda günahkar olmaması, günahsızlığı, suçsuzluğu, paklığı bildirən anlayışdır. Termin, əsasən hüquqi və mənəvi kontekstlərdə işlənir, lakin daha geniş mənada da istifadə oluna bilər.
Hüquqi mənada təqsirsizlik, bir şəxsin cinayət törətmədiyinin və ya qanun pozuntusunda iştirak etmədiyinin sübut edilməsi deməkdir. Bu, cinayət hüququnun əsas prinsiplərindən biridir və təqsirləndirilən şəxsin təqsirsiz hesab edilməsi prezumpsiyası ilə təsbit edilir. Yəni, onun təqsirli olması sübut edilənə qədər təqsirsiz sayılır. Məhkəmənin qərarı ilə təqsirsizliyi sübut edilmiş şəxs bəraət alır.
Mənəvi mənada isə təqsirsizlik, bir şəxsin mənəvi cəhətdən paklığı, günahsızlığı, hər hansı bir pis əməldən uzaq olması anlamını verir. Bu mənada təqsirsizlik, vicdan rahatlığı, saf niyyətlər, ədalət və dürüstlük ilə əlaqələndirilir. Məsələn, "Uşaqların təqsirsizliyi" ifadəsi onların hələ dünyanın pisliklərini tanımaması, saf və təmiz düşüncəli olmaları mənasını ifadə edir.
Təqsirsizlik sözünün sinonimləri arasında günahsızlıq, suçsuzluq, paklıq, bəraət kimi sözlər yer alır. Lakin bu sinonimlərin hər birinin özünəməxsus nüansları var. Məsələn, paklıq daha çox fiziki və ya mənəvi təmizlik mənasında işlənir, bəraət isə hüquqi kontekstdə təqsirsizliyin təsdiqini bildirir. Günahsızlıq və suçsuzluq isə təqsirsizlik ilə demək olar ki, eyni mənaya malikdir, lakin bəzən təqsirsizlik daha rəsmi və hüquqi bir kontekstdə istifadə olunur.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Məhkəmə onu təqsirsiz tanıdı.
- Onun təqsirsizliyinə inanıram.
- Uşaqlıq illərinin təqsirsizliyi həmişə onun yaddaşında qaldı.
- Təqsirsizliyinə dair sübutlar kifayət deyildi.