Tələ sözü Azərbaycan dilində geniş məna kəsb edən bir termindir. Əsasən, vəhşi və ev heyvanlarını, quşları, hətta kiçik məməliləri (siçan, dələ və s.) tutmaq üçün hazırlanmış müxtəlif növ qurğuları ifadə edir. Bu qurğuların konstruksiyası və işləmə prinsipi tutulacaq heyvanın növündən və ölçüsündən asılı olaraq dəyişə bilir. Misal üçün, quşları tutmaq üçün istifadə edilən tələlər, dovşan və ya tülkü tutmaq üçün hazırlananlardan xeyli fərqlənir. Bəzi tələlər mexaniki prinsiplərə əsaslanır (məsələn, yaylı tələlər), bəziləri isə daha çox aldadıcı üsullarla (məsələn, yem ilə cəlb edən tələlər) işləyir. Tələlər ovçuluqda, heyvanların tutulması və ya zərərvericilərlə mübarizədə geniş istifadə olunur.
Lüğətlərdə qeyd edilən "şikar" mənası isə tələnin nəticəsini, yəni tutulmuş heyvanı bildirir. Başqa sözlə, tələyə düşən heyvan "tələnin şikarı" olur. Bu mənada, "tələ" sözü daha çox prosesi, "şikar" isə nəticəni ifadə edir. Məsələn, "Ovçu tülkü üçün tələ qurdu" cümləsində "tələ" prosesi, "Ovçu tülkü şikar etdi" cümləsində isə "şikar" nəticəni ifadə edir.
"Bir tələyə oldu qəzadan" misalında isə "tələ" sözü daha geniş, məcazi mənada işlənir. Burada "tələ" gözlənilməz bir təhlükəni, pis vəziyyəti, çətinlikləri ifadə edir. Bu, "tələ" sözünün kontekstə görə mənasının dəyişə biləcəyini göstərir. Bu məcazi mənada "tələ" sözü həm də fənd, hiylə, aldatma kimi mənalarda da işlənə bilər. Məsələn, "Onun sözləri bir tələ idi" deyərkən, kiminsə hiyləgər sözlərinə işarə edilir.
Etimalogiyasına gəldikdə, "tələ" sözünün türk dillərindən gəldiyi ehtimal olunur. Qohum sözlərin müqayisəsi aparmaqla sözün əsl mənşəyini və məna inkişafını daha dəqiq müəyyən etmək mümkündür. Lakin əsas mənası həmişə tutma, tutarlama, ələ keçirmə ilə bağlı olub.