Tərənnüm (ər. تَرَنُُّم - taranum) sözü ərəb mənşəli olub, "gözəl səslə oxumaq, nəğmə oxumaq, musiqi sədaları ilə ifadə etmək" mənalarını əhatə edir. Lüğətlərdə sadəcə "gözəl səslə yavaş-yavaş oxuma, ötmə" kimi tərif olunmasına baxmayaraq, mənası daha genişdir və yalnız quş səsləri ilə məhdudlaşmır. Tərənnüm, həmçinin insan səsinin də gözəl, bədii və ifadəli şəkildə səsləndirilməsini ifadə edə bilir. Bu, monoton deyil, əksinə hisslərlə dolu, melodik və rəvan bir oxuma üslubunu nəzərdə tutur.
Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Məsələn, "quşların şən tərənnümü" ifadəsi quşların xoş, musiqili ötməsini ifadə edərkən, "şairin şeirin tərənnümü" ifadəsi şeirin ifadəli, duyğulu və sənətkarcasına oxunmasını bildirir. Tərənnüm, sadəcə səsin çıxarılmasını deyil, həm də səsin ahəngdarlığı, ritmi və ifadəliliyi ilə bağlıdır.
“Tərənnüm etmək” fellinin istifadəsi də müxtəlifdir. "Gözəl səslə yavaşdan oxumaq" əsas mənası olsa da, bu həmçinin müəyyən bir əsəri, mətn və ya nəğməni ifadəli şəkildə oxumaq, ifa etmək mənasında da işlənə bilər. Məsələn, "O, şeiri tərənnüm etdi" cümləsində şeirin ifadəli oxunuşu ön plana çıxır. Eyni zamanda, "təbiətin tərənnümü" kimi ifadələr təbiət səslərinin, məsələn, dəniz dalğalarının, küləyin, yağışın və s. harmonik və xoş səslərinin birgə və gözəl bir şəkildə səslənməsini bildirir.
Yekun olaraq, "tərənnüm" sözü həm insan, həm də təbiət səslərinin ahəngdar, melodik, hisslərlə dolu və ifadəli şəkildə səslənməsini ifadə edən geniş mənalı bir sözdür. Onun işlənmə üsulu isə kontekstdən asılı olaraq dəyişir.