Tıqqıldama (f.i. "tıqqıldamaq"dan): "Tıqqıldamaq" felindən törəmiş isimdir və əsasən iki əsas mənaya malikdir. Birinci mənası tez-tez, sürətli və ritmik və ya nizamsız şəkildə bir yerə vurma, toxunma, zərbə vurma hərəkətinin səsini ifadə edir. Bu səs kiçik, zəif və təkrarlanan xarakter daşıyır. Məsələn, "qapının tıqqıldaması eşidildi", "quşun tıqqıldaması ağaclardan gəlirdi", "dəmir yolunun relslərinin tıqqıldaması uzaqlardan gəlirdi" kimi cümlələrdə bu mənada işlənir. Səsin mənbəyi müxtəlif ola bilər: mexaniki alətlər, həşəratlar, quşlar, ya da insan əli ilə yaratılan səslər.
İkinci mənası isə daha metaforik xarakter daşıyır. Bu mənada "tıqqıldama" bir şeyin sürətli, tez-tez və ya dayanmadan davam edən hərəkətini, ritmik təkrarlanan bir prosesi bildirir. Bu hərəkət mütləq səs çıxarmaqla əlaqəli olmaya bilər. Məsələn, "mənim başımda daim bir tıqqıldama var", "ürəyimdə bir tıqqıldama hiss edirəm", "fikirlərim başımda tıqqıldayırdı" kimi cümlələrdə "tıqqıldama" davamlı, tez-tez təkrarlanan bir hadisəni, daxili bir təsiri ifadə edir. Bu halda "tıqqıldama" sözü daha çox daxili bir duyğu və ya fəaliyyəti təsvir etmək üçün işlənir.
Etimoloji baxımdan "tıqqıldama" sözü "tıqqıltı" kökünə dayanır. "Tıqqıltı" sözü öz növbəsində onomatopoetik xarakter daşıyır, yəni səsi təqlid edir. "Tıqqıldamaq" feli "tıqqıltı" sözündən "-ma" məsdəri şəkilçisi əlavə olunmaqla törəmişdir. Beləliklə, sözün mənası onun səs təqlidindən və həmin səsin yarandığı hərəkətin tez-tez təkrarlanmasından qaynaqlanır.