Tor sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sözdür və əsasən balıqçılıq və quşçuluqla bağlıdır. Lüğətlərdə sadəcə "balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət" kimi izah olunsa da, mənası daha geniş və çoxşaxəlidir. Əslində "tor" sözü fərqli ölçülərə, formalara və istifadə məqsədlərinə görə müxtəlif növlərə malikdir.
Etimalogiyasına nəzər salsaq, "tor" sözünün türk dillərindən gəldiyi güman edilir. Kökləri qədim türk dillərindəki "tormaq", "toramaq" kimi fellərlə əlaqəli ola bilər ki, bu da "örtmək", "əhatə etmək" mənalarını verir. Bu da "tor"un əsas funksiyasını - tutulacaq canlıları əhatə edib tutmaq - əks etdirir.
Balıqçılıqda istifadə olunan torlar müxtəlif ölçülərə və formalara malikdir: çəngəl tor, səyyar tor, gəmi toru, dən tor, çətir tor və s. Hər birinin özünəməxsus xüsusiyyətləri və tutma üsulları vardır. Quşçuluqda isə adətən daha kiçik və yüngül torlardan istifadə olunur. Bunlardan əlavə, dekorativ məqsədlər üçün də torlardan istifadə olunur. Məsələn, bəzək əşyaları, pərdələr və s. istehsalında.
Cümlə içində istifadəsi də müxtəlifdir:
- "Balıqçılar səhər tezdən dənizə tor atmağa çıxdılar."
- "Quş ovçuları torla bir neçə quş tutdular."
- "Pəncərəyə gözəl bir tor pərdə asmaq qərara aldım."
- "Torun gözləri o qədər kiçik idi ki, heç bir balıq qaça bilməzdi."
- "Qar tor kimi yağdı."
Göründüyü kimi, "tor" sözü sadə bir alətin adından daha çox məna daşıyır. O, bir çox kontekstdə istifadə oluna bilən və mədəniyyətimizin ayrılmaz bir hissəsi olan bir sözdür.