Tövsiyə (ər. توصية - tavsiyye) sözü ərəb mənşəli olub, "bağlamaq", "təsdiq etmək", "əmanət etmək" mənalarını ifadə edən "vassiya" (وصية) fəiilindən törəmişdir. Lüğətlərdəki sadə təriflərinin əhatə etmədiyi bir çox nüansları özündə əks etdirən daha geniş mənalara malikdir.
Birinci mənası, hər hansı bir işin necə yerinə yetirilməsi, hərəkətin necə edilməsi barədə verilən təklif, məsləhət, rəy, tapşırıq və ya öneridir. Bu, məsləhət xarakterli olub, icrası mütləq deyildir. Məsələn: "Həkim xəstəyə müalicə üçün tövsiyələr verdi." burada həkimin verdiyi tövsiyələrə əməl etmək xəstə üçün məsləhətli olsa da, məcburi deyildir.
İkinci mənada, tövsiyə bir şəxsin başqa bir şəxsə əmanət etdiyi, və ya ona təqdim etdiyi, müsbət qiymətləndirdiyi bir şeyə aid ola bilər. Məsələn: "Müəllim tələbəsini yaxşı iş yerinə tövsiyə etdi." Burada müəllimin tövsiyəsi tələbənin işə qəbul olunması üçün mühüm rol oynayır, lakin onun qəbul olunması müəllimin tövsiyəsindən asılı olmaya da bilər.
Üçüncü bir mənası da mövcuddur: müəyyən bir məsələyə aid yazılı və ya şifahi rəy, tənqid, dəyərləndirmə və ya qiymətləndirmə ola bilər. Məsələn: "Kitaba dair ədəbiyyatşünasın verdiyi tövsiyə çox faydalı oldu." Bu halda tövsiyə obyektiv və ya subyektiv ola bilər, fikrin obyektivliyi müəllifin bədii bacarığından və tənqidçinin peşəkarlığından asılıdır.
Tövsiyə sözü cümlələrdə müxtəlif qrammatik funksiyalarda işlənə bilər. İsmin tövsiyə kimi istifadəsinə əlavə olaraq, feilin tövsiyə etmək kimi şəklində də işlənə bilər. Məsələn: "Mən sizə bu kitabı tövsiyə edirəm." Burada "tövsiyə edirəm" feli cümlənin yüklemidir.
Nəticə olaraq, "tövsiyə" sözü sadəcə "məsləhət" kimi deyil, daha geniş mənalarda - təklif, rəy, əmanət, təqdim, qiymətləndirmə kimi anlaşılmalıdır. Onun mənası cümlədəki istifadəsinə və kontekstinə görə dəyişə bilər.