Tutacaq (is. ): Bir əşyanın əlinlə tutulması üçün nəzərdə tutulmuş hissəsi. Bu hissə, əşyanın formasından və funksiyasından asılı olaraq müxtəlif formalarda və ölçülərdə ola bilər. Tutacaqlar, əşyanı asanlıqla tutmağı, daşımağı və ya idarə etməyi təmin edir. Onlar, qapı, çəkməcə, qab, alət və s. kimi müxtəlif əşyalarda olur.
Etimologiyası: Söz "tutmaq" felləsindən törəmədir və "-acaq" mənsubiyyət şəkilçisi ilə əmələ gəlmişdir. "-acaq" şəkilçisi, "tutmaq" hərəkətinin yerini və ya vasitəsini ifadə edir – yəni, tutmaq üçün istifadə olunan şey.
Sinonimləri: Dəstə, qulp, tutqac, sap, əl, tutacaq yeri. Sinonimlərin istifadəsi, kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Məsələn, "qapının tutacağı" ifadəsi ilə "qapının dəstəsi" ifadəsi eyni mənaya gəlir, ancaq "çəkməcənin tutacağı" ifadəsi "çəkməcənin sapı" ifadəsi ilə daha uyğun gəlir.
Cümlədə işlənməsi:
- Qapının tutacağı köhnəlib, dəyişdirmək lazımdır.
- Çantanın tutacağından möhkəm tutdu.
- Qazancı qaldırmaq üçün tutacağından istifadə etdi.
- Avtomobilin tutacağına yapışıb, sürüşməməyə çalışdı.
- Pəri nənənin qılçaları titrədi, o, qapını tutacağından çəkdi. (Verilən nümunədə olduğu kimi)
Ümumiyyətlə: "Tutacaq" sözü, həm konkret bir cismi, həm də daha ümumi mənada, bir əşyanın tutulma yerini bildirir. Mənası, sözün işləndiyi kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir, lakin əsas mənası həmişə tutma funksiyası ilə bağlıdır.