Tutqunluq (is.): Buludluluq, dumanlılıq, qaranlıq və ya qeyri-müəyyən bir atmosfer vəziyyətini ifadə edən bir söz olub, əsasən göyün vəziyyətinə aid edilir. Lakin, metaforik mənada da istifadə oluna bilər. Birinci mənasında, tutqunluq, göyün günəş işığını tam keçirməməsi, buludlar, duman və ya digər atmosfer hadisələri ilə örtülməsi ilə xarakterizə olunan bir vəziyyəti ifadə edir. Bu, göyün rənginin açıq, parlaq deyil, qaranlıq və ya boz rəngdə olmasına səbəb olur. Məlumatda verilən nümunə cümlədə olduğu kimi, tutqunluq şiddətli hava şəraitinin, məsələn, qar yağışı və küləyin əlaməti olaraq da təsvir edilə bilər.
Tutqunluğun etimologiyası qaranlıq və ya işıqsızlığı ifadə edən kökdən gəlir. "Tutqun" sözü özü də qaranlıq, aydın olmayan, qeyri-müəyyən mənalarını ehtiva edir. Ona görə də, tutqunluq yalnız hava şəraiti ilə məhdudlaşmır. Metaforik olaraq, tutqunluq insanın əhval-ruhiyyəsini, fikirlərin qaranlığını, bir işin qeyri-müəyyən gələcəyini də ifadə edə bilər.
Nümunə cümlələr:
1. Hava tutqunluğundan görünürlük çox azalmışdı.
2. Tutqunluq içində yolunu itirmişdi.
3. Gözləri tutqunluqla dolu idi.
4. Gələcəyə dair tutqunluq hiss edirdi.
5. Qaranlıq, tutqunluq içində bir mənzərə səhnələşdi.
Göründüyü kimi, "tutqunluq" sözü həm konkret (hava şəraiti), həm də abstrakt (əhval-ruhiyyə, vəziyyət) mənalarda istifadə oluna bilən çoxşaxəli bir leksik vahiddir.