Ürfan sözü ərəb mənşəlidir (عرفان). Lüğətlərdə əsasən "bilik, biliş, kamal, maarif" kimi tərcümə olunsa da, bu tərcümələr onun zəngin mənasını tam əhatə etmir. Ürfan sadəcə biliyi deyil, həqiqətin dərk edilməsi, ilahi sirlərin bilinməsi, əxlaqi kamala çatma yolu ilə əldə edilən bir nurani biliyi ifadə edir. Bu, düşüncə və təcrübənin sintezidir; səthi bir biliyin deyil, daxili bir təcrübənin, ruhani bir şüurun nəticəsidir. Ürfanda insanın özünü, varlığını, aləmi və Yaradanı dərk etməsi mərkəzi yer tutur.
Ürfan sadəcə intellektual bir proses deyil, eyni zamanda ruhani bir səfərdir. Bu səfər əxlaqi təmizlik, özünü inkişaf etdirmək, fikri təkmilləşdirmək və ilahi həqiqətlərə yaxınlaşmaqla əlaqədardır. Ürfan sahibi olan şəxs yalnız bilik sahibi olan deyil, eyni zamanda həqiqəti yaşayan və yaşadan, əxlaqı mükəmməl bir insandır.
Cümlələrdə istifadəsi müxtəlifdir: "Onun ürfanı hər kəsi heyran edirdi" (dərin biliyi və kamalı); "Ürfana yönəlmiş həyatı ilə nümunə idi" (ruhani kamala yönəlməsi); "Ürfan əsərləri insanı özünə doğru aparır" (ruhani təcrübəyə yönəlmiş əsərlər); "Əsrlər boyu ürfandan məhrum edilmiş xalqın inkişafı ləngiyirdi" (dərin biliyə, həqiqəti dərk etməyə nail olmaqda çətinlik). Göründüyü kimi, "bilik" tərcüməsi mənanın yalnız bir hissəsini əhatə edir. Ürfan, bilikdən daha geniş bir məfhumdur və daxili bir təcrübə ilə bağlıdır.
Qeyd edilən cümlədə ("Əsrlər uzunu elm və ürfana axın buraxılmayan qadınlar təşnə adam kimi susuzluqlarını söndürməyə nail olmuş") sözün mənası elm ilə yanaşı, kamala, ilahi biliyə və dərin dərketməyə olan ehtiyacı ifadə edir. Qadınların bu ehtiyaclarını ödəmək üçün göstərdikləri səyləri vurğulayır.