Vəfasızlıq sözü Azərbaycan dilində geniş mənada etimadın pozulması, sözünün üstündə durmamaq, sədaqətsizlik və səbatsızlıq kimi halları əhatə edən mürəkkəb bir anlayışı ifadə edir. Etimoloji baxımdan "vəfa" sözündən törəmişdir. "Vəfa" əslində "sadiq olmaq", "sözündə durmaq", "əhdə vəfa etmək" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "vəfasızlıq" isə tam əksini, yəni sadiq olmamanın, sözündə durmamanın, əhdə vəfa etməmənin təzahürlərini bildirir.
Kontekstə görə, vəfasızlıq müxtəlif sahələrdə müxtəlif mənalar kəsb edə bilər. Məsələn, dostluqda vəfasızlıq dostuna xəyanət, arxadan vurmaq, etimadı qırmaq kimi halları; məhəbbətdə vəfasızlıq isə sevgilisinə xəyanət, əhdini pozmaq, sədaqətsizlik kimi hərəkətləri əhatə edir. Həmçinin, vəfasızlıq vətənə, millətə, ideala qarşı da istifadə oluna bilər ki, bu da vətənə xəyanət, milli maraqlara zidd hərəkətlər, əqidədə səbatsızlıq kimi mənaları ifadə edir.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("[Nurəddinin] içərisindən xəbəri olmayan adamlar onun belə lal durmasını vəfasızlıq hesab etdilər") vəfasızlıq sədaqətsizliyi deyil, daha çox vəziyyətin tələbinə cavab verməməyi, susmaqla öz vəzifəsini yerinə yetirməməyi ifadə edir. Bu, kontekstdən asılı olaraq, passiv vəfasızlığın bir təzahürü kimi dəyərləndirilə bilər. Yəni, aktiv olaraq bir şey etməməklə etimadı pozmaq.
Qısaca, "vəfasızlıq" sözü universal bir anlayış olub, müxtəlif sahələrdə müxtəlif şəkildə özünü göstərən, lakin ümumi məqamda etimadı pozulması mənasını daşıyan bir termindir. Onun mənası həmişə kontekstdən asılı olaraq dəqiqləşdirilməlidir.