Abbası, Azərbaycan dilində tarixi bir pul vahidi olaraq bilinir. Lüğətlərdə əsasən "dörd şahılıq (iyimiqəpiklik) metal pul" kimi tərif olunsa da, bu tərif tam mənzərəni əks etdirmir. Abbası, daha çox 19-cu əsrin sonu və 20-ci əsrin əvvəllərində Rusiya imperiyası dövründə geniş yayılmış, xalq arasında populyar olan bir pul vahidi idi. "Dörd şahılıq" ifadəsi onun dəyərini göstərsə də, həmin dövrün iqtisadi və sosial kontekstini tam olaraq əks etdirmir.
Abbasının dəyəri dövrün iqtisadi vəziyyətindən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsasən dörd şahılıq (o dövrdə dövriyyədə olan ən kiçik pul vahidi olan şahinin dörd ədədi) məbləğinə bərabər idi. Bu, adi bir vətəndaşın gündəlik ehtiyaclarını qarşılaya biləcəyi miqdarda pul demək idi. Belə ki, bir abbası ilə insanlar bir çörək, az miqdarda ət, tərəvəz və sair əşyalar ala bilirdilər. Ona görə də abbası, xalq arasında daha çox gündəlik həyatla bağlı idi.
Abbası sözünün istifadəsi sadəcə pulun miqdarını deyil, həm də onun sosial və mədəni əhəmiyyətini əks etdirir. "Cibimdə bir abbası pulum var" ifadəsi sadəcə pulun mövcudluğunu deyil, həm də həmin şəxsin maddi vəziyyətinin nisbətən sabitliyini, həyatını davam etdirməsi üçün kifayət qədər pulunun olduğunu göstərirdi. Hacı Qara misalında olduğu kimi, "bir şahım yoxdur" ifadəsi isə kasıblığı, aclığı simvolizə edirdi.
Nəticədə, abbası sadəcə bir pul vahidi deyildi, o, həm də 19-cu və 20-ci əsrlərin əvvəllərində Azərbaycan xalqının həyat tərzini, iqtisadiyyatını və sosial quruluşunu anlamaq üçün vacib bir tarixi məlumatdır.