Acıdil sifəti, danışarkən kəskin, xoşagəlməz, incidici və təhqiredici ifadələr işlədən, sözləri ilə insanları yaralayan şəxsi təsvir edir. Bu, sadəcə "acı söz deyən" mənasından daha çoxdur; acıdil insanın sözləri düşünülməmiş, qəddar və hədəfləndirilmiş olur. Onun nitqi, dinləyən tərəfdə qıcıqlanma, kədər və ya hətta qorxu hissi yaradır. Acıdil olmaq, hər zaman qəsdən baş vermir; bəzən bu, şəxsin hirsli, əsəbi və ya həddindən artıq açıq-saçıq təbiətinin təzahürüdür.
Acıdil insanın sözləri, yalnız bir anlıq narahatlıq yaratmır; onlar dərin psixoloji təsir göstərə bilər, insanın özünəinamına zərbə vurur və münasibətləri pozur. Belə insanlar tez-tez konfliktlərə səbəb olur və ətrafındakıların onlardan uzaqlaşmasına səbəb olurlar. Onların sərt və qəddar ifadələri, əslində, öz daxili narahatlıqlarının və ya qorxularının əksidir.
Misal olaraq, verdiyiniz cümlədəki "Qoca bağban sərt təbiətli, acıdil, əsəbi və daima savaşan arıq bir kişi idi" ifadəsi, qoca bağbanın yalnız acı sözlər demədiyini, həm də sərt, əsəbi və daim münaqişə axtaran bir şəxsiyyət olduğunu göstərir. Acıdil sifəti bu ümumi xarakter xüsusiyyətlərinin bir tərkib hissəsi kimi təqdim olunur. Yəni acıdillik, digər mənfi xüsusiyyətlərlə birlikdə, onun ümumi şəxsiyyət portretini tamamlayır.
Nəticə olaraq, acıdil, sadəcə "acı söz deyən" deyil, öz sözləri ilə ətrafındakıları yaralayan, konflikt yaradan və mənfi emosiyalar oyadan bir insana aid olunan daha mürəkkəb bir xarakter xüsusiyyətidir. Bu, insanın sosial münasibətlərində və həyatında ciddi problemlərə gətirib çıxara biləcək bir xüsusiyyətdir.