Adınalıq, Azərbaycan mətbəxinin ənənəvi və dərin mədəniyyətə malik bir xüsusiyyətidir. Sadəcə "ölən adam üçün cümə axşamı verilən ehsan" ifadəsindən daha çox, adınalığın kökləri dərin sosial və dini ənənələrə söykənir. Bu, ölüm hadisəsinə bağlı qayğı və hörmətin ifadə edilməsinin özəl bir yoludur.
Adınalıq, əsasən, vəfat edən şəxsin yaxınları tərəfindən təşkil olunur və cümə axşamı günü sədəqə xarakteri daşıyır. Bu günün seçilməsinin də dini və sosial səbəbləri var. Cümə günü dini əhəmiyyətə malik olduğundan, ölüm hadisəsinin əzabını azaltmaq və ruh üçün dua etmək məqsədilə, ruhun qəbulu üçün xüsusi bir gün təyin olunmuşdur. Adınalıq, həm də ruhun rahatlığı üçün edilən duaların, xatirələrin və əzizlərin bir araya gəlməsinin bir təzahürüdür.
Adınalığın tərkibi bölgələrə görə fərqlənə bilər, lakin ümumiyyətlə, sadə və əsasən dənli bitkilərdən ibarət yeməklər, şirniyyatlar və içkilər əhatə edir. Bu, həm də maddi imkanlardan asılı olaraq dəyişə bilər. Əhəmiyyətli olan, adınalığın qəlbdən gələn bir ehsan, ehtiram və xatirə kimi qəbul edilməsidir.
Beləliklə, adınalıq sadəcə bir "ehsan" deyil, ölüm qarşısında sosial həmrəylik, dini inanc və insanlıq hisslərinin ifadə olunduğu, mədəniyyətimizin dərinliklərindən gələn ənənəvi bir mərasimdir. O, həm də vəfat edən şəxsin yaddaşının yaşadılması və əzizlərinin bir araya gəlməsi üçün bir fürsət yaradır.