Ağzıqara sözü Azərbaycan dilində xalq arasında, xüsusilə də uşaqlar arasında, itlərə və canavarlara verilən bir addır. Bu ad, heyvanın görünüşündən və ya xarakterindən irəli gələn bir təsvir deyil, daha çox qorxu, təhlükə və ya qəddarlıqla əlaqələndirilən bir metaforik ifadədir. "Ağzıqara" sözünün tərkibindəki "ağzı" sözü, heyvanın ağzının təhlükəli olduğunu, "qara" sözü isə qaranlıq, pis və ya qorxulu bir mənaya işarə edir.
Ədəbiyyatda və xalq nağıllarında "ağzıqara" adətən pis niyyətli, yırtıcı bir canavarı təmsil edir. Çoban nağıllarında və əfsanələrində tez-tez rast gəlinən bir personaj olaraq, "ağzıqara" çobanın sürüsünə təhlükə yaradan, həmişə onu təqib edən bir düşmən obrazıdır. Bu mənada, "ağzıqara" sözü, qorxu və təhlükəni simvolizə edərək çobanla canavar arasındakı əbədi mübarizəni qabardır. "Yanındakı boz köpək yoldaşıdır çobanın" cümləsi isə bu mübarizədə çobanın tərəfdaşını, ona qarşı mübarizədə yardım edən sədaqətli bir dostunu ifadə edir.
Maraqlıdır ki, "ağzıqara" sadəcə bir ad deyil, eyni zamanda bir obrazdır. Bu obraz, qorxu hisslərini, həmçinin təhlükənin daima yaxın olduğunu, insanın təbiətlə mübarizəsini və gücün qələbəsini əks etdirir. "Ağzıqara" sözündəki emosional yüklənmə onu yalnız bir addan daha çox, bir simvola çevirir. Beləliklə, bu sözün mənası onun sadə tərifindən daha geniş və çoxşaxəlidir.