Ağzıyava: Sifət və ya məsdər kimi işlənən "ağzıyava" sözü, danışığının ədəbsizlik, hərzəlik və söyüşlərlə dolu olmasını ifadə edir. Bu, sadəcə "ədəbsiz danışan" ifadəsindən daha geniş bir məna kəsb edir. Ağzıyava olan bir şəxs yalnız ədəb qaydalarına əməl etmir; o, həmçinin həyasız, düşünmədən, nəzarətsiz və tez-tez təhqiramiz sözlər işlədir. Onun danışığı xoşagəlməz, incitən və hətta təhqir edici ola bilər.
Sözün "ağzı yava" kimi tələffüzü də diqqətəlayiqdir. "Yava" sözü burada "açılmış, boşalmış" mənasında işlənərək ağzın nəzarətsiz və məsuliyyətsiz danışığa açıq olduğunu vurğulayır. Beləliklə, ağzıyava insan öz düşüncələrini və duyğularını süzgəcdən keçirmədən, nəticələri düşünmədən açığına çıxarır.
Bu söz, həm də konkret bir vəziyyətdə, məsələn, "o, o an ağzıyava oldu" kimi bir fe'l kimi işlənə bilər. Bu isə sözün dinamikliyini və vəziyyətə görə dəyişkənliyini göstərir. Yəni, həmişə ağzıyava olan deyil, bəzi hallarda belə bir davranış nümayiş etdirən insan da ağzıyava adlandırıla bilər.
Ümumiyyətlə, "ağzıyava" sözü cəmiyyətdə qəbul edilmiş danışıq normalarından kəskin şəkildə kənara çıxmağı, düşünmədən danışmağı və nəticələri hesablamağı ifadə edən, rəngarəng və ifadəli bir sözdür. Onun işlənməsi kontekstdən asılı olaraq həm qınaq, həm də zarafat məqsədilə ola bilər.