Tərki-ədəb sözü ərəb mənşəli olub, iki hissədən ibarətdir: "tərk" və "ədəb". "Tərk" sözü "buraxmaq", "atmaq", "tərk etmək" mənalarını verir. "Ədəb" isə "əxlaq", "hörmət", "tərbiyə", "adət-ənənə" kimi geniş mənalara malikdir. Beləliklə, "tərki-ədəb" sözünün tam mənası "ədəbi tərk etmək", yəni "ədəb və əxlaq qaydalarını pozmaq", "ədəbsiz olmaq", "hörmətsizlik göstərmək" olur.
Lüğətlərdə sadəcə "ədəb xaricində olan iş, hərəkət və s." kimi qısaca izahı olsa da, "tərki-ədəb" daha geniş kontekstdə nəzərdən keçirilməlidir. Bu, sadəcə bir hərəkəti deyil, ümumi bir davranış formasını, insanın əxlaq və tərbiyə prinsiplərinə zidd olan hərəkət və sözlərini ifadə edir. Məsələn, sərt sözlə danışmaq, hörmətsizlik göstərmək, kobudluq etmək, etiketi pozmaq hamısı "tərki-ədəb" sayıla bilər.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
"Onun tərki-ədəb davranışı hamını hiddətləndirdi." Bu cümlədə "tərki-ədəb" sözü konkret bir vəziyyətdə göstərilən ədəbsizlik hərəkətinin ümumi tərifini verir.
"Tərki-ədəb sözləri ilə ona cavab verməməyə çalışdı." Burada "tərki-ədəb" sözləri, əxlaqa zidd, kobud və hörmətsiz ifadələri bildirir.
"Bu qədər tərki-ədəb davranışı ona yaraşmır." Bu cümlədə isə "tərki-ədəb" davranışı şəxsin xarakterinə və mövqeyinə uyğun olmayan ədəbsiz hərəkətləri bildirir.
Qısaca olaraq, "tərki-ədəb" sözü ədəbsizlik, hörmətsizlik, kobudluq və əxlaq qaydalarına uyğun olmayan hərəkət və davranışları ümumi olaraq əhatə edən bir termindir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mənası hər zaman ədəbsizliyə istinad edir.