Ahıl (fars. əصلində "əhil" - "özünə məxsus olan", "məxsus" deməkdir. Zamanla mənası dəyişərək yaşlı insanı ifadə etməyə başlamışdır.) Sözün etimologiyasına nəzər saldıqda, "ahıl"ın sadəcə "yaşlı" mənasından daha dərin bir mənaya malik olduğunu görürük. "Özünə məxsus olan" ifadəsinin yaşlı insanlara tətbiqi, onların həyat təcrübəsi, topladıqları hikmət və yetişdikləri şəxsiyyət üzərində qurulmuşdur. Ahıl insan sadəcə yaşlı deyil, həm də uzun illər ərzində qazandığı bənzərsiz bir həyat təcrübəsinə, özünəməxsus düşüncə tərzinə və baxış bucağına malikdir. Bu baxımdan, "ahıl" sözü, yalnız yaşlılıq həddinə çatmış bir insanı deyil, həyatın dərinliklərini görmüş, təcrübəsini gənc nəsillərə ötürə bilən bir şəxsiyyəti ifadə edir.
Lüğətlərdə qeyd olunduğu kimi, "ahıl" "yaşa dolmuş", "yaşlı", "qocalmağa başlayan", "qocalıq əlamətləri göstərməyə başlayan" mənalarını ifadə edir. Ancaq bu sadə təriflər sözün əsl dərinliyini tam əks etdirmir. Ahıl olmaq bioloji bir prosesdən daha çoxdur; o, həyatın müxtəlif mərhələlərindən keçmiş, sərtliklərə və sevinclərə şahid olmuş, bu təcrübələrdən dərs çıxarmış bir insanın yaşamaq tərzi, dünyaya baxış bucağıdır. Ahıl kişi ya da qadın sadəcə fiziki olaraq qocalmış bir varlıq deyil, həm də zəngin bir daxili dünyaya malik bir şəxsiyyətdir.
Beləliklə, "ahıl" sözünün mənası yalnız yaş amilinə əsaslanmır. O, həyat təcrübəsi, hikmet, nüfuza da işarə edir. Ahıl insan, öz yaşadığı illərin ağırlığını daşıyan, ama eyni zamanda bu ağırlığın vermiş olduğu dəyəri daxilində özünə məxsus bir mövqeyə malik bir şəxsiyyətdir.