Aid (ər. نسبة – nisbə, əlaqə) ədəbiyyatımızda geniş istifadə olunan bir söz olub, əsasən "məxsus olmaq", "təəllüq etmək", "nisbətli olmaq" mənalarını ifadə edir. Bir şeyin başqa bir şeyə mənsubiyyətini, bağlılığını, münasibətini göstərir. Sadəcə bir əlaqənin varlığını deyil, həm də bu əlaqənin xüsusiyyətini, dərəcəsini vurğulayır.
Məsələn, "İdarəyə aid işlər" ifadəsi həmin işlərin idarənin fəaliyyət dairəsinə daxil olduğunu, idarə tərəfindən həyata keçirildiyini və ya idarə ilə birbaşa əlaqəli olduğunu bildirir. Bu, sadəcə idarə ilə hansısa qeyri-müəyyən bir əlaqədən daha çox, konkret bir bağlılığı ifadə edir. "Dilçiliyə aid terminlər" ifadəsi isə həmin terminlərin dilçilik elminin mövzusuna, konsepsiyalarına, terminologiyasına daxil olduğunu və bu elmin anlayışlarını ifadə etdiyini göstərir.
"Aid" sözü bir çox hallarda "məxsus", "münasib", "bağlı", "təəllüqlü" kimi sözlərlə sinonim kimi işlənə bilsə də, bunlardan fərqli olaraq daha formal və dəqiq bir əlaqəni ifadə edir. Bu sözün istifadəsi mətnə daha ciddi və elmi bir xarakter qatır.
Qeyd edək ki, "aid" sözü yalnız maddi deyil, mənəvi məsələlərə də aid edilə bilər. Məsələn, "ona aid olan hisslər", "bu hadisəyə aid olan xatirələr" kimi ifadələr də bu sözün geniş istifadə dairəsini göstərir. Sözün kökü olan ərəb dilindəki "nisbə" sözünün dərin mənası da diqqətəlayiqdir: o, sadəcə bir əlaqəni deyil, həm də bu əlaqənin miqyasını, dərəcəsini, hətta mahiyyətini ifadə edir. Beləliklə, "aid" sözü sadə bir əlaqədən daha çox, bir mənsubiyyət, bir bağlılıq, bir təəllüq əlaqəsini ifadə edən zəngin mənalı bir termindir.