Alabaxta (is. zool.) – Meşə göyərçinini ifadə edən bir termindir. Bu söz, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının bir parçası olaraq, sadəcə "meşə göyərçini" deməkdən daha çox məna kəsb edir. Onun səsi, görünüşü və həyat tərzi ilə bağlı xüsusiyyətləri əks etdirən bir ifadədir. Alabaxta, adətən, möhtəşəm meşəliklərin sakinidir, yaşıl çalarlı lələkləri və zərif hərəkətləri ilə diqqət çəkir. Bu quşun ətraf mühitinə uyğunlaşması və həyat tərzi haqqında daha geniş araşdırmalar onun bu adla bağlı mistik və ya folklorik mənalar da daşıyıp-daşımadığını aydınlaşdıra bilər.
Verdiyiniz nümunədə olduğu kimi, "Qəhrəman naxırçı yoldaşları ilə birlikdə meşələrdən dələyən yuvasını çıxarır, evdə bir cüt alabaxta balası saxlayırdı" cümləsində alabaxta sözü, yalnız quşun növünü deyil, həm də Qəhrəmanın təbiətə, heyvanlara olan bağlılığını, onu müşahidə edib qayğısına qalmaq bacarığını da vurğulayır. Belə ki, alabaxta balalarının evdə saxlanması, quşa olan hörməti və təbiətin gözəlliyinə qarşı həssaslığı əks etdirir.
Ümumilikdə, "alabaxta" sözünün sadəcə bioloji təsnifatı nəzərə alınmamalıdır. O, Azərbaycan mədəniyyətinin, təbiətə olan münasibətinin də bir göstəricisidir. Gələcək araşdırmalar bu sözün etimologiyası, folklorik və ya regional dialektlərdəki istifadəsi haqqında daha dəqiq məlumatlar verə bilər.