Aləmgir (ər. aləm və fars. gir) sözü klassik Azərbaycan ədəbi dilinin zəngin leksikasına daxil olan bir termindir. Əslində iki sözün birləşməsindən əmələ gəlmiş bu sözün mənası, sadəcə "dünyanı tutan"dan daha geniş və çoxşaxəlidir.
Birincisi, Aləmgir, səs, şöhrət, şayiə və ya bənzər bir hadisənin geniş yayılmasını, hətta bütün dünyanı əhatə etməsini ifadə edir. Bu mənada, bir xəbərin "aləmgir" olması onun sürətli və geniş yayılmasını, hər kəsə çatmasını bildirir. Bu, sözün daha geniş, kütləvi yayılma xüsusiyyətini vurğulayır.
İkincisi isə, Aləmgir sözü güc və hakimiyyətin simvolu olaraq, dünyanı fəth edən, istila edən bir hökmdarı, qüdrətli bir imperatoru təsvir edir. Bu mənada, "cahangir" sözü ilə sinonimdir. Lakin, "cahangir" daha çox fiziki, ərazi fəthini vurğulayırsa, "aləmgir" sözü bu fəthin nəticəsini, hökmdarın qüdrətinin bütün dünyaya yayılmasını ifadə edir. Bu, sözün mənasına daha dərin bir siyasi və sosial kontekst əlavə edir.
Beləliklə, Aləmgir sözünün zənginliyi onun həm coğrafi, həm də məcazi mənalarını özündə birləşdirməsindədir. O, həm geniş yayılmanı, həm də qüdrətli hakimiyyəti təmsil edərək, klassik ədəbiyyatımızda möhtəşəm bir obraz yaradır.