Almanpərəstlik, sadəcə almanlara və onların mədəniyyətinə olan maraqdan daha çox, həddindən artıq, hətta təriflənməyə layiq olmayan bir səviyyədə bu mədəniyyətin və xalqın ideallaşdırılması, hər şeydən üstün tutulması kimi başa düşülür. Bu, obyektiv qiymətləndirmədən uzaq, hətta bəzən körpələrə bənzər bir pərəstişdir. Almanpərəstlik, müxtəlif tarixi dövrlərdə özünü müxtəlif formalarda göstərmişdir, bəzən qəsdli bir siyasi ideologiya olaraq, bəzən isə sadəcə estetik üstünlük kimi.
Almanpərəstlik termini, xüsusilə 19-cu və 20-ci əsrlərin Avropasında, Alman imperiyasının və onun hərbi gücünün yüksəlişi ilə sıx bağlıdır. Bu dövrdə, bəzi dairələrdə alman dili, ədəbiyyatı, fəlsəfəsi və elmi nailiyyətləri həddən artıq təriflənərək, qərəzli və hətta xaricdən gələn təsirlərə qarşı qoruyucu bir ideologiyanın əsasını təşkil edib. Bu, bəzən alman millətçiliyinin və üstünlükçülük ideyalarının yayılmasına kömək edib.
Lakin almanpərəstlik, yalnız siyasi kontekstdə deyil, mədəniyyət sahəsində də özünü göstərə bilər. Məsələn, alman musiqisinin, ədəbiyyatının və ya incəsənətinin şüursuz bir şəkildə hər şeydən üstün tutulması da almanpərəstlik əlaməti ola bilər. Bu, milli mədəniyyətlərin qarşılıqlı əlaqə və qarşılıqlı zənginləşməsinin əksinə, təcrid və qapalı düşüncə tərzinin əksidir.
Beləliklə, almanpərəstlik, obyektiv qiymətləndirmədən uzaq, həddindən artıq hörmət və hətta pərəstiş əsasında qurulmuş, tarixi və siyasi kontekstdən asılı olaraq fərqli təzahürlər göstərən mürəkkəb bir fenomendir. Bu terminin düzgün başa düşülməsi, həm tarixi prosesləri, həm də müasir mədəni mübadilənin xüsusiyyətlərini nəzərə almağı tələb edir.