Analı sifəti "anası olan" mənasını verir. Bu söz, bir varlığın anasının yanında olmasını, onun himayəsi və qayğısından bəhrələndiyini ifadə edir. Ancaq "analı" sadəcə fiziki yaxınlığı deyil, həm də emosional bağlılığı, sevgi və qayğını əks etdirir. Məsələn, "analı uşaq" deyərkən yalnız anasının yanında olan uşağı yox, həm də anasının sevgisi və qayğısı ilə əhatə olunmuş, onun tərbiyəsi və himayəsi altında böyüyən uşağı nəzərdə tuturuq.
"Analı quzu" ifadəsi bu mənanı daha aydın şəkildə göstərir. Bu, anasının yanında, onun qayğısı altında olan, hələ zəif və köməksiz olan bir quzu təsvirini canlandırır. "Analı quzu, xınalı quzu" məsəli isə analı qayğısının əhəmiyyətini vurğulayır və ananın uşaq üçün nə qədər vacib olduğunu simvolik şəkildə ifadə edir. Xınalı quzu, analı quzu kimi, hələ kiçik və himayəyə ehtiyacı olan varlığı təmsil edir.
"Analı evlərdə cənnət yaranar; Anasız evlərdə həsrət yaranar" misrası isə "analı" sözünün emosional yükünü daha da gücləndirir. Bu, ananın evdə yaratdığı istilik, sevgi, rahatlıq və təhlükəsizlik atmosferini gözəl şəkildə ifadə edir. Ananın varlığı evin ruhunu, atmosferini, ailənin birliyini və xoşbəxtliyini təmin edir. Əksinə, ananın olmaması evə kədər, boşluq, həsrət və tam olmayan bir duyğu gətirir. Beləliklə, "analı" sözü sadəcə bir sifət olaraq qalmayıb, ailənin, sevginin, təhlükəsizliyin və xoşbəxtliyin simvolu kimi də dəyərləndirilir.