Fəqan adı, qədim və zəngin bir tarixə malik Azərbaycan dilinin dərinliklərindən gələn bir sözdür. Sadəcə "fəryad" və ya "ah-nalə" kimi tərcümə edilməkdən xeyli daha çox məna ehtiva edir. "Fəqan" sözü, dərin bir duyğu ifadə edir; yalnız səs-küy deyil, həm də içdən gələn, qəlbdən fışqıran, kədər, əzab, həsrət və ya sevincin ifadəsidir.
Əgər fəryad sadəcə səs-küydürsə, fəqan hisslərin, duyğuların çox güclü bir ifadəsidir. Bu, sözlərin çatışmadığı anlarda, qəlbin dilindən çıxan bir nidadır. Bir insanın dərin acısını, sevincini, həsrətini, və ya hər hansı bir güclü duyğunu ifadə edən təsirli bir səsdə əks olunur.
Tarix boyu Azərbaycan ədəbiyyatında və xalq yaradıcılığında fəqan, qəhrəmanların, aşiqlərin, vətənsevərlərin duyğularını ifadə etmək üçün tez-tez istifadə olunmuşdur. Fəqan, sadecə bir söz deyil, həm də bir duyğu, bir təcrübə, bir tarixdir. Bu adda olan insanlar, duyğularını dərin yaşayan, hisslərinə sadiq, və bəzən də həssas insanlar ola bilərlər.
Beləliklə, Fəqan adı, sadəcə bir sözün mənasından xeyli daha artıq bir məna daşıyır. Bu, bir tarixin, bir duyğunun, bir varlığın adıdır. Fəqan adını daşıyanlar, bu adın dərin mənasını öz həyatlarında əks etdirərək, özlərini və adlarını yaşadırlar.