Qurbət adı, dərin mənaları ilə zəngin olan bir addır. Sadəcə "qəriblik" və ya "yad ölkə" mənası ilə kifayətlənmək, bu adın əsl ruhunu əks etdirməz. Çünki qurbət, fiziki məkanın hüdudlarından daha çox, bir duyğu, bir həyat təcrübəsidir.
Qurbətin əsasını təşkil edən "qəriblik", yalnız yad bir yerdə olmaqla deyil, həm də öz evindən, öz köklərindən, öz mədəniyyətindən uzaqlaşmaqla, sevdiklərindən ayrı düşməklə bağlıdır. Bu, özünü tək, həsrətli, hətta kövrək hiss etmək deməkdir. Vətən həsrətinin, özünü kənarda hiss etmənin, yeni bir mühitə uyğunlaşma çətinliklərinin simvoludur.
Lakin qurbət sadəcə mənfi duyğuların məcmusu deyil. O, eyni zamanda, özünü tanıma, inkişaf etmə və yeni imkanlar qazanma yoludur. Yaddıqlıq içində öz gücünü, dözümlülüyünü və müstəqilliyini kəşf edən insan, qurbət həyatından daha güclü, daha müdrik və daha təcrübəli dönür. Yeni mədəniyyətlərlə tanış olmaq, müxtəlif insanların həyat tərzlərini öyrənmək, fərqli perspektivlər qazanmaq qurbətin müsbət tərəfləridir.
Beləliklə, "yaxınlıq" mənasının da əlavə edilməsi maraqlıdır. Çünki qurbətdə olan insan, fiziki məsafəyə baxmayaraq, sevdiklərinə, köklərinə, vətəninə daha sıx bağlı ola bilər. Bu bağlılıq, həsrətin alovunu daha da qızışdırsa da, eyni zamanda insana güc və ilham verir, vətənə qayıdış ümidi ilə yaşamağa təşviq edir. Qurbət, bu baxımdan, həm ayrılığın, həm də yaxınlığın paradoksal bir birliyidir.
Nəticə etibarilə, Qurbət adı, yalnız coğrafi bir məkanı deyil, dərin emosional və psixoloji təcrübəni, həm çətinlikləri, həm də inkişaf imkanlarını əks etdirən zəngin mənalı bir addır. Bu, həyatın müxtəlif çalarlarını özündə birləşdirən və insanın daxili dünyasına toxunan bir addır.