Oruc adı, İslam dininin beş əsas sütunundan biri olan orucun özündən götürülmüşdür. Sadəcə "orucluq" mənasını verməkdən daha dərin bir mənaya malikdir. Bu ad, özündə səbr, ibadət, özünə nəzarət və Allaha yaxınlaşma kimi müxtəlif mənaları ehtiva edir.
Orucun mahiyyəti, müəyyən bir müddət ərzində yeməkdən, içməkdən və digər bədən ehtiyaclarını təmin etməkdən çəkinməkdir. Lakin bu fiziki çətinlikdən daha əhəmiyyətlisi, orucun insanın ruhunu təmizləməsi, nəfsinə hakim olmağı öyrənməsi və Allaha olan bağlılığını artırmasıdır. Bu mənada Oruc adı, daşıyıcısının daxili gücünü, iradəsini və ruhani inkişafını simvolizə edir.
Tarix boyu oruc müxtəlif mədəniyyətlərdə və dinlərdə mövcud olmuş, özünə nəzarət, təmizlik və ruhani inkişafa yönəlmiş bir praktik olaraq qəbul edilmişdir. İslamda isə orucun Ramadan ayında tutulması xüsusi əhəmiyyət daşıyır. Bu müqəddəs ayda tutulan oruc, sadəcə fiziki ehtiyaclardan çəkinməklə yanaşı, əxlaqi təkmilləşmə, ehtiyacı olanlara yardım və insanlarla mehriban münasibətlərin qurulması üçün əlverişli bir zəmin yaradır.
Beləliklə, Oruc adı yalnız bir dinin əsasını təşkil edən bir əməli deyil, həm də daxili güc, səbr, özünə nəzarət və ruhani kamilliyə doğru gedən bir yolun simvoludur. Bu adın daşıyıcısının həyatında bu dəyərlərin əks olunması gözlənilir.