Orucluq sözü, əsasən, hicri-qəməri təqvimdəki Ramazan ayının adı kimi işlənmiş köhnəlmiş bir termindir. Müasir Azərbaycan dilində bu söz nadir hallarda istifadə olunur və əsasən tarixi və ya ədəbi mətnlərdə rast gəlinir. Ramazan ayı, müsəlmanların bir ay boyunca günortadan günəş batana qədər yemək və içməkdən imtina etdikləri müqəddəs oruc ayına uyğundur. Beləliklə, "orucluq" sözü ilə Ramazan ayı arasında birbaşa əlaqə vardır və həmin ayın sinonimi kimi də qəbul edilə bilər. Ancaq “orucluq” sözünün əhatə dairəsi “oruc” sözündən daha genişdir. “Oruc” fəaliyyət, hərəkət bildirir, “orucluq” isə adətən müəyyən bir müddəti, xüsusilə Ramazan ayını ifadə edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "orucluq" sözü "oruc" felindən törəmişdir. "Oruc" sözü isə ərəb dilindən (صوم - savm) keçmişdir və özündə çəkinmə, imtina mənalarını ehtiva edir. Bu mənada "orucluq" sözü, Ramazan ayının oruc tutulması ilə bağlı bir mədəni və dini kontekstdə istifadə olunmuşdur.
Misal üçün, Molla Nəsrəddin jurnalından götürülmüş nümunədə olduğu kimi, "Qazı ağa, orucluğun başlanmağını nədən bil..." cümləsində "orucluq" sözü, Ramazan ayının başlanğıcını ifadə etmək üçün işlənmişdir. Müasir dil istifadəsində bu cümlə belə deyilə bilər: "Qazı ağa, Ramazan ayının başlanğıcını nədən bil..." Bu, "orucluq" sözünün köhnəlməyə doğru getdiyini və müasir Azərbaycan dilində "Ramazan" sözü ilə əvəz olunduğunu göstərir. Lakin tarixi kontekstə sahib mətnlərdə və ya Ramazan ayının dini və mədəni əhəmiyyətini vurğulamaq üçün "orucluq" sözü hələ də işlənə bilər.
Qısacası, "orucluq" sözü, Ramazan ayını ifadə etmək üçün istifadə olunan, köhnəlmiş bir leksik vahiddir və əsasən tarixi və ya dini mətnlərdə rast gəlinir. Müasir dil istifadəsində bu söz “Ramazan” sözü ilə əvəz olunur.