Sərrac adı, öz kökü etibarilə ərəb dilindən gəlmə olub, "yəhər" və ya daha geniş mənada "heyvan yükü daşımaq üçün lazım olan avadanlıqlar"la əlaqədardır. Sadəcə yəhər hazırlayan, təmir edən və ya satan şəxs kimi deyil, daha geniş bir kontekstdə, heyvanlarla bağlı bir çox sənət və ticarətlə məşğul olan peşəkarı ifadə edir.
Tarix boyu, xüsusilə də səhra və çöl ərazilərində, at, dəvə və digər heyvanlardan istifadə yük daşımaq və səyahət etmək üçün əsas həyat tərzi olmuşdur. Bu səbəbdən, yəhər, palan və digər heyvan avadanlıqlarının hazırlanması və təmiri əsas peşə sahələrindən biri idi. Sərrac ustaları bu avadanlıqların keyfiyyətinə və davamlılığına cavabdeh idilər, çünki səfərin təhlükəsizliyi və rahatlığı birbaşa onların işinin bacarığından asılı idi.
Sərrac adı, yalnız bir sənətkarın adı olaraq qalmayıb, həm də bacarıqlı, əməksevər və dəqiqlik tələb edən bir peşənin simvolu olmuşdur. Bu ustalar, materialların seçimi, dizayn, tikilmə texnikası və təmir işləri üzrə mütəxəssislər idilər. Onların işi yalnız praktik deyildi, həm də bədii və estetik bir ölçüyə malik idi. Yəhərlərin bəzədilməsi, xüsusi dizaynları və keyfiyyətli materiallardan istifadəsi sərracların ustalığını göstərirdi.
Beləliklə, Sərrac adı sadəcə bir peşə adı deyil, zəhmətsevərlik, dəqiqlik və bacarıq tələb edən bir sənətin və tarixi bir mirasın ifadəsidir. Bu ad, keçmişin əmək mədəniyyətinə və atlı minmənin əhəmiyyətinə işarə edərək, tarixin dərinliklərindən gələn bir qədim və maraqlı məna daşıyır.