Şəmməd adı, əslində, "şəmm" və "mədh" fel köklərindən törəmiş bir addır. Sadəcə "tərifəlayiq ətir" mənası ilə kifayətlənmək, bu gözəl adın zəngin mənasını tam əks etdirmir.
"Şəmm" sözü, ətirli, xoş iyli, ətri yayılan mənasını verir. Bu, sadəcə fiziki bir ətir deyil, daha çox insanın özünəməxsus cazibəsini, aura və xarakterinin xoş təsirini də əhatə edir. Qədim dövrlərdə ətirlər yalnız xoş bir qoxu olaraq deyil, həm də müqəddəsliyin, cənnətin simvolu kimi qəbul edilirdi. Beləcə, "şəmm" komponentinin mənası mistik və mənəvi bir çalar da əldə edir.
"Mədh" isə tərif, izzət, övqalamaq, yüksək qiymətləndirmək mənalarını özündə birləşdirir. Bu, Şəmməd adının daşıyıcısının ətrafındakıları valeh edən xüsusiyyətlərinə, istedadına, gözəlliyinə və xeyirxahlığına işarədir. Ad, sadəcə xoş bir ətrin təsvirindən kənara çıxaraq, insanın daxili və xarici gözəlliyinin birliyini ifadə edir.
Beləliklə, Şəmməd adı, “tərifəlayiq ətir”dən daha geniş bir məna daşıyır. O, həm fiziki, həm də mənəvi cəhətdən gözəl, tərifəlayiq, özünəməxsus cazibəsi və xeyirxah ruhu ilə ətrafındakıları valeh edən bir insanı təsvir edir. Bu ad, eyni zamanda, müqəddəslik və kamilliyə doğru bir istək və arzu da ifadə edə bilər.
Nəticə olaraq, Şəmməd adı, sadəcə bir söz birləşməsindən daha çoxdur. O, zəngin mənaları, incəlikləri və mistik çağrışımları ilə fərqlənən, özünəməxsus bir simvol və güclü bir ad təəssüratı yaradır.