Cəhad adı, ərəb dilindən gələn "جهاد" (cihād) sözündən törəmişdir. Ən geniş mənası "çətin bir işdə səy göstərmək, canfəşanlıq etmək" deməkdir. Bu, sadəcə silahlı mübarizəni deyil, həm də özünü inkişaf etdirmək, ədalət üçün mübarizə aparmaq, pis vərdişlərdən imtina etmək və ümumiyyətlə, həyatın bütün sahələrində yaxşılığa doğru səy göstərməyi əhatə edir.
İslam kontekstində isə cəhad, əsasən, Allah yolunda mübarizə kimi başa düşülür. Lakin bu mübarizənin təkcə silahlı müqavimət formasını deyil, müxtəlif üsullarla aparıla biləcəyini vurğulamaq vacibdir. Bu, daxili cəhad (nəfsinə qarşı mübarizə) və xarici cəhad (haqsızlığa qarşı mübarizə) olaraq iki əsas qola bölünür.
Daxili cəhad, insanın öz zəiflikləri, pis vərdişləri və şəhvətləri ilə mübarizə aparmasıdır. Bu, özünü təkmilləşdirmək, əxlaqi dəyərlərə sadiq qalmaq, ədalətli olmaq və Allahın əmrlərinə riayət etmək kimi müxtəlif yollarla həyata keçirilir. Bu cür cəhad, hər bir insan üçün vacib və davamlı bir prosesdir.
Xarici cəhad isə, ədaləti bərqərar etmək, haqsızlığa qarşı mübarizə aparmaq və İslamı müdafiə etmək məqsədi ilə aparılan mübarizədir. Tarix boyu bu, müxtəlif formada özünü göstərmişdir: silahlı mübarizədən tutmuş, dini təbliğat və maarifləndirməyə qədər. Ancaq bu cəhadın, İslamın əsas prinsipləri ilə uyğun olaraq, ədalətli, mülayim və müəyyən qaydalar çərçivəsində aparılması vacibdir. Qeyd etmək lazımdır ki, zorakılığa əsaslanan təfsir, İslamın həqiqi mahiyyətini əks etdirmir və çoxsaylı alimlər tərəfindən tənqid olunur.
Beləliklə, Cəhad adı, sadəcə "müqəddəs müharibə" mənasını verməkdən çox daha geniş və mürəkkəb bir mənaya malikdir. O, insanın öz-özünə qarşı apardığı mübarizəni və haqsızlığa qarşı apardığı mübarizəni bir araya gətirən, həyatın bütün sahələrini əhatə edən bir anlayışdır.