Çeşmə adı, sadəcə "bulaq" və ya "qaynaq" mənasını verməkdən daha çox dərinlik və rəmziyyət daşıyır. Suyun yeraltından səthə qalxması kimi, çeşmə həm də həyatın, təravətin, yenilənmənin simvoludur. Qədim zamanlardan bəri, çeşmələr müqəddəs yerlər, ibadət məkanları kimi qəbul edilib və onlara müxtəlif inanclar və əfsanələr bağlanıb.
Sözün əsl mənasında, çeşmə yer üzündən çıxan təmiz və sərin su axınıdır. Lakin bu sadə tərif, çeşmənin romantikliyini, gözəlliyini və əzəmətini tam əks etdirmir. Dağlardan əzəmətli şəkildə axan bir çeşmə, səhra ərazisində həyat verən bir damla kimi hərəkət edən kiçik bir çeşmə, ya da bağın ortasında fəvvarə kimi qaynayan bir çeşmə - hamısı özünəməxsus gözəllik və cazibəyə malikdir.
Çeşmə, yalnız suyun mənbəyi deyil, həm də ilhamın, enerjinin, gözəlliyin mənbəyi kimi təsəvvür oluna bilər. Bir əsərin, bir hadisənin, və ya bir insanın həyatının "çeşməsi" dedikdə, onun əsas qaynağı, hərəkətverici qüvvəsi nəzərdə tutulur. Eləcə də, "gözəllik mənbəyi" kimi tərifi, çeşmənin sadəcə fiziki görünüşündən kənara çıxaraq, onun ruha təsirini də vurğulayır.
Beləliklə, çeşmə adı, sadəcə bir coğrafi vahidin adı deyil, həm də zəngin məna və simvolizmlə dolu bir sözdür. Bu, həyatın davamlılığını, təravəti və gözəlliyini özündə əks etdirən bir ad olaraq qalır.