Boşboğaz: Çox danışan, sözünü saxlamayan, hər şeyi yaymaqdan çəkinməyən şəxs.
Antonimlər:
Sükutkeş: Boşboğazın əksinə olaraq, sükutkeş az danışan, öz fikirlərini açıqlamayan, səssiz-səmirsiz həyat tərzi sürən insandır. Sükutkeşlik xarakter xüsusiyyəti kimi də, müəyyən situasiyaya qarşı reaksiya olaraq da özünü göstərə bilər. Məsələn, ədəbi əsərlərdə sükutkeş obrazlar çox zaman sirli və zəngin daxili dünyaya malik kimi təsvir olunur. Məişətdə isə sükutkeş insanları ehtiyatlı və düşüncəli kimi qəbul edirlər. Bəzən sükutkeşlik utanc, qorxu və ya başqa emosional maneələrlə əlaqəli ola bilər.
Tutqun: Tutqun sözü boşboğazın antonimi olaraq, danışığı az, qapalı, özünü ifadə etməkdə çətinlik çəkən şəxsi ifadə edir. Tutqunluq, sükutkeşlikdən fərqli olaraq, daha çox daxili narahatlıq və ya melanxoliya ilə əlaqələndirilə bilər. Ədəbiyyatda tutqun obrazlar tez-tez mənfi qəhrəmanların xarakteristikasında istifadə olunur. Məsələn, sirli, təhlükəli adamı təsvir edərkən.
Ehtiyatlı: Boşboğazın antonimi olaraq ehtiyatlı sözü, sözlərinə diqqət edən, danışığı qısa və məqsədyönlü olan, hər şeyi yaymağı xoşlamayan kəsləri ifadə edir. Ehtiyatlı insan, sözlərinin nəticələrini düşünərək hərəkət edir və bilmədən kiminsə əsəbini qıcıqlandıran şeylərdən çəkinir. Bu xüsusiyyət həm məişətdə, həm də iş həyatında önəmlidir.
Səmimiliyi qoruyan: Boşboğaz olan kəs, gizli məlumatları yaymaqla etimadı pozur. Səmimiliyi qoruyan kəs isə, etibar edilən məlumatları qoruyub saxlayır və başqalarının sirrini açıqlamaz. Bu antonim daha çox etik və mənəvi kontekstdə istifadə olunur.
Vera da atası kimi ciddidir, sadədir, çoxdanışan və boşboğaz deyil.
Aslanı hamı başıaşağı, heç kəslə işi olmayan adam kimi tanıyır.